Onderweg naar een plekje waar ik tijd had om een uurtje te borduren, raapte ik wat eikenbladeren op. Ik borduur een motief wat al teruggaat tot de 16e eeuw. En ik vraag me af of dat ook gebaseerd is op eikenbladeren.
Na dat laatste borduur-uurtje is m’n lapje vol en ga ik nadenken over de afwerking: wat zal ik er eens van maken? Dit lange lapje had ik liggen en ik was ooit eens begonnen aan een rand met een kruisje over één hokje. Maar dat schoot niet op. Nu borduurde ik over vier hokjes tegelijk. En dat heeft ook z’n charme. Misschien een tip voor mensen die ook nog zulke lapjes hebben liggen: probeer het eens over vier weefselbosjes.