Precies dat rode streepje nog in de weerspiegeling van de treinramen. Het weerspiegelt ook het zoeken naar de juiste kleurtjes bij een oud borduurwerkje. Uit een lading oude onafgemaakte handwerkjes koos ik dit randje om het af te maken. Het linker stukje laat zien hoe ook het rechterstukje er ongeveer uitzag. Ik besloot alleen het grote stuk af te maken. Het opvullen van de witte zigzag bewaarde ik tot een treinreis. Omdat het zo lekker is om in de trein iets simpels te doen te hebben. Genieten van de kleuren en van het voorbij glijdende landschap en lekker even steekjes maken. Niet alleen kilometers, maar ook de tijd overbruggen, want dit borduurwerkje kan wel zestig tot tachtig jaar oud zijn. Uiteindelijk wordt het dan toch nog eens afgemaakt.