Chinees nieuwjaar
In Rotterdam werd van alles tegelijk gevierd: de naderende lente (ineens was de winterjas veel te warm), carnaval (volle treinen met vrolijk geklede mensen), valentijn (ik had ook een hartje aan m’n tas gehangen) en Chinees nieuwjaar. Dat laatste is op 1 februari van start gegaan, is ook een lentefeest en een periode waarin tradities worden gevierd. In een depot was een kamer waar we waar mijn dochter en ik onze namen in het Chinees lieten schrijven en waar we werden verrast met wat Chinese indrukken. En verder is Rotterdam een culturele meltkroes en hoewel we ook makkelijk Chinees hadden kunnen eten, kozen we voor Japanse Ramen, met een Tofu-desert met gember.
Thuis een foto van wat oude Chinese kussentjes (die in m’n shop staan). Best leuk om een beetje Chinees nieuwjaar mee te vieren. Het is nu het jaar van de draak.
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
3 gedachten over “Chinees nieuwjaar”
Een bezoekje Amsterdam met mijn moeder betekende toch vaak een bezoek aan een Chinese winkel. Of in de Damstraat of op de Singel. Later kwam ik er zelf erg graag. Prachtig vond en vind ik al die zijden notitieboekjes, kimono’s en niet te vergeten zulke speldenkussentjes. Leuk om een hele verzameling in allerlei formaten te zien! Fijne zondag toegewenst.
Hallo Hennie,
Wat een mooie herinneringen!
En ook herkenbaar denk ik voor veel anderen, want in die tijd was het voor ons allemaal bijzonder om kennis te maken met de ongewone kleuren die in Chinese winkels te zien waren. Ik denk dat deze verzameling speldenkussens ook uit die tijd komt, waarin het nog bijzonder was om zoiets te kunnen kopen. Dat waren wij in Nederland niet gewend. Ook die glans van de ‘zijde’ stoffen was nieuw en ongewoon en had een grote aantrekkingskracht.
Nu leven we in een periode waarin er van alles te koop is en ook uit alle culturen, en zijn we daaraan gewend geraakt. Maar vroeger was zo’n uitstapje naar Amsterdam iets speciaals, en ik kan me voorstellen dat je je dan aangetrokken voelde tot die bijzondere spulletjes in die exotische winkeltjes.
Het valt mij op dat de meeste kussentjes een vlakverdeling hebben in zeven, vijf, en elf. Dus een oneven aantal. Twee zijn verdeeld in achten. Zou dat nog betekenis hebben?