Familierozen

Omdat m’n zus op bezoek kwam, had ik nog een paar familie-erfstukken naar beneden gehaald. Het leek me leuk als zij daar nog een laatste blik op kon werpen voordat ze gaat emigreren. De oude familie-bijbel, die eigenlijk háár erfstuk is, was al bij mij terecht gekomen. De ingelijste merklap die onze bet-overgrootmoeder maakte, heb ik al langer geleden gekregen en die was m’n zus eigenlijk vergeten dat die er ook nog was. Dus die had ik even opgehangen toen ze hier vanmiddag was.

Waarschijnlijk was het vanmiddag de laatste keer dat ze bij me op bezoek kon zijn. Gekke gedachte, maar het is niet anders. We hadden een paar goede uren, lekker gegeten en natuurlijk gepraat. Ik kreeg nog weer wat kamerplanten en ook twee takken rozen. Troostrozen! Ik herkende ze direct toen ik ze kreeg: van de rozenstruik uit het ouderlijk huis. M’n zus had ze twee jaar geleden uitgegraven en bij haar in bloei laten komen. Nu wordt die struik opnieuw uitgegraven en gaat naar iemand anders van de familie.

M’n zus is net weer weg en ging ik eerst maar eens een foto maken van die rozen. Ik ben er zo blij mee dat ik de herinnering wil vasthouden. En natuurlijk ben ik ook een beetje weemoedig omdat ze nu waarschijnlijk niet meer bij mij op bezoek kan komen.