De geborduurde gordijnen van tante Sophie hingen bijna tien jaar bij mijn zus voor de voordeur. Ze hingen daar prachtig en ze hielden ’s winters de kou tegen. Maar het was tijd om ze eraf te halen. Gister was ik bij mijn zus en was erbij toen de roede eraf werd geschroefd. En kon ik foto’s maken van de vier geborduurde bloempotten toen de gordijnen op de grond lagen. De eerste pot met bloemen is van een bekend patroon, dit staat voorop het boek Merklappen. Een klassieker en aanrader voor als je van borduren houdt en dit nog niet hebt.
Tante Sophie was handwerklerares en ik denk dat zij die wollen stof groot kon inkopen. 
Het is wel een enorme lap. Een heel enkele keer vind je zulke wollen gordijnen in een kringloopwinkel en als dat zo is: gelijk kopen! Deze stof borduurt heel fijn en borduurwerk komt er erg mooi op uit.
Ik denk dat deze gordijnen ongeveer 60 jaar oud zijn, maar ze zijn nog steeds mooi. Vooralsnog neemt m’n zus ze mee naar haar nieuwe huis, en ik hoop dat ze ze daar ook voor de voordeur kan hangen. Het is altijd zo leuk om spullen uit de familie weer terug te zien in de huizen van m’n zussen.
En nu nog een keer op weg: alles in een busje stoppen!
Margriet, wat leuk dit blogje over het gordijn. Ik heb die clivia geborduurd voor het kamerplanten project van Merkwaardig. De patronen stonden in de Ariadne juli 1966.
Groet en ik geniet van je mooie foto’s en verhaaltjes.