M’n oude gehaakte omslagdoek was opnieuw favoriet toen ik moest kiezen wat ik om mijn hals wilde dragen. Aan zee wil ik iets wat warmte geeft, maar niet met al te lange flappen die dan in m’n gezicht kunnen waaien. Dus deze gehaakte doek ging weer mee! Hij is gehaakt in de begintijd van het ‘kleurverloopgaren-tijdperk’, toen we allemaal nog verbaasd waren wat er ineens allemaal mogelijk bleek. En toen we dat nieuwe wondergaren allemaal wilden uitproberen. Ik denk dat de herinnering aan dat enthousiasme wat we toen hadden ook bijdraagt dat ik deze sjaal nog steeds met plezier gebruik.