Dit is het kussen wat ik op ongeveer tien-jarige leeftijd maakte. Het heeft zeker bijgedragen aan mijn handwerkliefde! Ik schreef vanmorgen een blogje over Tapijtknopen omdat ik een doos met restanten in m’n shop plaatste. Toen ik daarmee klaar was, dacht ik: heb ik eigenlijk nog een foto van dat oude kussen? Ik vond alleen deze (een paar jaar geleden gemaakt) en neem me nu voor om nog eens wat meer foto’s te maken bij m’n moeder. Zij heeft nog veel handwerk in huis liggen en het is best leuk om dat eens te fotograferen in de setting waarin ik het al jaren heb gezien. Misschien ook een tip voor anderen? Bij een eventuele verhuizing worden de handwerken van de muren en de banken en stoelen gehaald, en dan is er geen tijd meer voor foto’s. Toch is het juist ook leuk om van al dat handwerk een foto te bewaren ‘hoe het was’. Dit kussen heb ik sinds ik het als kind maakte en aan m’n moeder gaf al op vele plaatsen bij haar zien liggen. Al ongeveer veertig jaar hebben de knopen standgehouden en zijn de kleuren mooi gebleven. Zò mooi kan knoopwerk (gemaakt door een kind en met goede Smyrnawol) blijven!
Wil je reageren?