Halloween heb ik nooit een leuk ‘feestje’ gevonden en nu we dagelijks berichten kunnen volgen over twee oorlogen lijkt het me ook een overbodig feestje. Er is veel te veel verschrikkelijks om de dood er een beetje oranje-gezellig te laten uitzien. Maar bij onze buren ligt ook zo’n uitgeholde pompoen voor het raam en je ziet ze wel overal liggen, dus ik denk dat veel mensen er toch een wat andere associatie bij hebben, namelijk stilstaan bij overleden voorouders of zoiets.
En toen zat er tussen mijn spulletjes ook ineens een ‘gezellig’ pompoentje, netjes geborduurd met een paar holle ogen. Het is best een leuk dingetje, niet van plastik maar handgemaakt van mooie stof. Ik heb er wat op gevonden: ik draaide die grijnzende akelige voorkant gewoon naar achter, en liet hem ook even op m’n vensterbank staan, voordat dit pompoentje naar m’n shop gaat. Toch een leuke suggestie voor de buren: stilstaan bij overledenen (op Allerzielen of Allerheiligen) is best een goed idee, maar het hoeft niet gelijk zo ‘eng’.
O ja, onze reuzepompoen komt van de boerderij waar we wekelijks groente halen. Hij paste maar nèt in de fietstas.