Handwerkboeken uitzoeken

Het leven is een doolhof. Nee, niet goed.
Het leven is àls een doolhof. Hm. Ook te sterk.
Soms lijkt het leven op een doolhof, waar we onze weg in moeten vinden. Ja, dat is het wat ik bedoel te zeggen.

En we moeten en willen in het doolhof-leven ook onze mening  vormen over allerlei zaken die zich aandienen.
Dus daarom kijken we naar nieuws, luisteren we naar deskundigen, volgen programma’s die uitleg geven en proberen ons een mening te vormen. Maar ’t is wèl ingewikkeld!

En als er dan zulke ingewikkelde dingen op grote schaal gebeuren, dan hebben we het nodig om het allemaal te verwerken, er met anderen over te praten. Gister heb ik weer eens een uur gebeld met m’n handwerkvriendin, en het was fijn om met elkaar van gedachten te wisselen. Over de werelddingen en over m’n handwerkdingen, want daar interesseert zij zich ook altijd voor en daar ben ik dan ook altijd blij mee.

Zo vertelde ik dat ik bezig ben om wat Engelstalige handwerkboeken weg te doen, vooral die hele stapel patchworkboeken die ik eerst nog een tijdje in de aanbieding had. Vandaag breng ik een heel aantal dozen naar een goed doel. Fijn natuurlijk als die weer goed terecht komen; voor mij werd het teveel om die allemaal in m’n shop te hebben.

Maar niet àlle Engelse boeken wil ik weg hoor! Er zijn Engelse boeken die ik graag in m’n shop heb. En ook al die boeken over etnisch handwerk; daar let ik al helemaal niet op de taal want die zijn gewoon heel interessant. En ook dit oude Needlecraft-journal, zulke oude boekjes zijn leuk voor liefhebbers van de geschiedenis van het handwerkonderwijs. Ik kwam het gister bij het opruimen tegen en toen lag het toevallig nèt naast dat doolhof, met diezelfde lichtblauwe kleur.

Ik vind het leven soms op een doolhof lijken. Het grote ingewikkelde leven. En soms ook m’n tweedehandswerk. Wat wèl, wat nìet? Deze week ben ik flink bezig met uitzoeken, en het schiet al lekker op.

En dan nog weer even terug naar dat (Engelse) kruissteekboekje. Zò hebben we het vroeger ook allemaal geleerd: kruisje voor kruisje, stapje voor stapje. Bij een grote klus (waar ik nu mee bezig ben) helpt het me om daar ook weer even aan herinnerd te worden. Stap voor stap kom ik een heel eind!