“Ik denk aan U”

Een belangrijke maar in deze tijd schrijnende uitspraak: Ik denk aan U.
Maar dat dènken is toch niet genoeg? Ik wil u voelen en aanraken.
Ik wil u zien en spreken. Ik wil u bezoeken en omhelzen.

Toch is het ook een troostende uitspraak: Ik denk aan U!
Er worden vàst heel veel mooie kaarten gestuurd aan ouderen in verzorgingstehuizen. Aan opgesloten vaders en moeders in gesloten inrichtingen. Vroeger was dat woord ‘gesloten inrichting’ iets huiveringwekkends. Als je in een ‘gesloten inrichting’ kwam, dan was het heel erg met je gesteld.
Maar nu zijn àlle verzorgingstehuizen dichtgetimmerd met protocollen.

Een kaartje mag gelukkig nog naar binnen. Elk kaartje heeft een “Ik-denk-aan-u“-boodschap.
Mooi geborduurde kaarten waren honderd jaar geleden ook al belangrijk, en de allermooiste zijn bewaard gebleven.
Zo kunnen wij nu nog zien hoe belangrijk die “Ik-denk-aan-U“-boodschap was en is.