In het hoge gras

We hadden er niet eens van gehoord, van Maai Mei Niet. Maar we hadden wel hetzelfde idee: gewoon eens kijken wat er gebeurt als je je grasveldje niet maait. Al gauw werd duidelijk dat er dan heel veel te zien is. Het gras groeide wel 60 centimeter hoog, schoot in de aar, ging bloeien en vooral: wuiven! Wat een leuk gezicht was dat! Er kwamen spontaan bloemen op en er kwamen veel meer insecten. En ook vogeltjes, die die insecten er dan weer uitpikten. Er was van alles te zien. Ook een keer een lieveheerstbeestje, wat een halve meter omhoog klom, en toen de top van een stengel had bereikt, en vervolgens overstapte op een andere grasstengel om weer naar beneden te gaan. Dan zit je daar je kopje koffie te drinken en heb je van alles om te kijken!

Nu was het tijd om te maaien. We maaien om de morgensterren heen en gaan verder met kijken wat er nu gebeurt. En we hebben nog een tiende reden bedacht naast de negen die Gardeners World benoemde: de afwisseling! Nu die hoge graszee weer weg is, is het óók weer leuk om wat ruimer te kijken. En het schaduwplekje onder de boom weer terug te hebben. Misschien ga ik onder die boom bedenken wat ik met deze borduurwerkjes zou kunnen doen.