Klederdrachten: Staphorst

In een serie blogjes over klederdrachten neem ik telkens een beschrijving over die bij oude patronen stonden afgedrukt. Als ik klaar ben met de serie, wil ik die patronen verkopen en dan heb ik die beschrijvingen niet meer. Door die beschrijvingen eerst over te nemen op aparte blogjes, hoop ik dat nog meer mensen er wat aan hebben. Vandaag Staphorst. Daar vond ik een hele oude ansichtkaart van die ik bij dit blogje plaats. Ik stop hem nu bij mijn ’textiel-kaarten-verzameling’. Daarmee is gelijk weer antwoord gegeven op de vraag die sommigen hadden wat een ’textielkaart’ is: het is gewoon een ansichtkaart waar ‘iets van textiel’ op staat. En ik heb ook een schellekoord met geborduurde klederdrachten. Daar kreeg ik juist gister een vraag over, maar helaas heb ik hier geen patroon van.

Nu de beschrijving die bij het oude patroon van deze streekdracht stond :
“Precies tegen de grens van twee scherp gescheiden landschapstypen ligt Staphorst, het is een boerendorp. Het is een zo gave eenheid als men haast nergens in ons land meer aantreft. De oudere woningen van hofsteden zijn eender van bouw, van aanleg en van kleur. De hele bevolking is ook één van godsdienst: streng protestant. Hier draagt ook haast de hele bevolking de karakteristieke volksdracht, een waarlijk wel zeldzaam complete cultuureenheid. De grote merkwaardigheid van Staphorst echter is de wijze waarop de ‘oorder’ wordt gedragen. Het is een brede zilveren band, maar terwijl het oorijzer overigens in ons land meestal schuin horizontaal gedragen wordt, stat het in Staphorst verticaal. De dracht van Staphorst is niet een der meest bekende, maar nochtans een van de meest merkwaardige van ons land. Geheel Staphorst is een curiosum, en een stuk eeuwen eerbiedswaardige volkskarakter, sterk en schoon in zijn zuivere eigenheid en eenheid van cultuur.”