“Supergemakkelijk: Gordijnen!” staat er op de voorkant van deze Burda Filethaken. Maar als het de ‘Blauwe Stunde’ is, dan wil ik die gordijnen juist helemaal niet. Ik wil het uitzicht openhouden, nog even genieten van de schemering. Dit tijdschrift haalde ik tevoorschijn omdat iemand hem nog bestelde. Het was vijf uur en ik was al aan het koken. En het sneeuwde en ik had helemaal geen zin om er nog weer uit te moeten. Dus ik dacht: “Ik laat ik die bestelling wel tot morgen liggen.” En toen dacht ik: “Maar dat is helemaal niet fijn voor degene die het tijdschrift bestelde, die wil gewoon gaan haken! En als ik het nu niet gelijk op de post doe, dan moet ze nog weer een paar dagen wachten, vanwege het weekend waarin er geen postbezorging is. En als ik het nu gelijk nog even naar de post breng, dan heeft ze het morgen.”
Dus pakte ik het tijdschrift in, schreef het adres op de envelop, trok m’n jas en m’n schoenen aan, draaide het gasfornuis uit, en liep door de sneeuw nog even naar de post. Dat was gisteravond. En zo ging het wel vaker op vrijdagavond. Er was ook een keer een bestelling om tien voor half zes en die heb ik óók nog om half zes op de post gekregen. Ik dacht altijd aan de ontvangster, die anders een paar dagen zou moeten wachten. Ik vond het leuk om het zo te doen en ben blij dat de ontvangers het waardeerden.
Supergemakkelijk, Gordijnen. En de shop-gordijnen zijn nu even dicht. Deze foto was een moment-opname, en een twijfelgeval of ik hem wel of niet zou laten zien. Het geeft toch een beetje een indruk. Ook van de diversiteit van de bestellingen die ik mocht ontvangen. Elke keer vond ik het weer leuk om te merken dat mensen specifiek naar bepaalde patronen op zoek zijn en het dan bij mij konden vinden. En dan ging ik graag nog even naar de post.
Overigens is de sneeuw inmiddels weer weg, die was maar van korte duur. Maar het is mooi om te merken dat sommige oude tijdschriften juist héél duurzaam zijn! Na vele jaren worden ze weer opnieuw gebruikt en zijn mensen er blij mee.
Wil je reageren?