Ook op zondagmorgen maak ik een dagelijks ommetje in de wijk.
Een kussentje mee, wat ik gister net van iemand heb gekregen.
Elke dag een ommetje, dat betekent dat ik alle bruggetjes en dichtbij-paadjes nu wel ken.
Maar zo’n kussentje erbij maakt het weer spannend!
Na het bruggetje leg ik het kussentje nog een keer neer, nu tussen de crocussen die hier vlakbij het water bloeien.
Mooi, die fletse kleuren van het vroege voorjaar.
En mooi, dat oude kussentje uit de begintijd van het bezig zijn met patchwork.