Nog een geborduurd Zaans huisje, en ook afgewerkt met een stoffen rand, maar heel anders dan het werkstuk op het volgend blogje. Ik legde er een tekening van een blad naast, wat we bij de kassa van een tuincentrum mochten pakken. Nu lijkt het wel een hoge boom.
Tja…. “Welkom”….. Dat woord staat ook op deurmatten, bordjes bij de voordeur, theemutsen en nog veel meer. “Welkom”, dat was onze cultuur.
Nu worden er in scholen ‘kuchschermen’ van plexiglass aangebracht en in winkels waren ze al, er zijn looproutes die worden gemarkeerd door schreeuwerige linten, op de vloer zijn felgele stroken plakband geplakt, langs de wegen staan pas-op-borden, winkelmedewerkers hebben fel-gele of fel-oranje hesjes aan waarop waarschuwingen staan gedrukt. Alles heeft dezelfde boodschap: Houd afstand!
En er is van alles dicht. Een boodschap op de deur, vaak in het Engels, dan voelt het niet zo heftig: “Sorry, we’re closed’. Maar in gewone Nederlandse taal is dat: Niet welkom!
Dus als een lieve herinnering aan een voorbije cultuur, dit schattige handwerkje. Ik hoop het ooit weer eens op te hangen….