Toen landschapsschilders oog hadden gekregen voor natuurschoon en romantische schilderijen maakten, werd het een trend waar borduursters ook aan meededen. In bepaalde kringen was het gebruikelijk voor jongedames om een groot borduurwerk te maken, maar ook kleinere borduurwerken met lieve tafereeltjes, vrolijke bloemen en exotische vogels werden volop gemaakt. Daarvoor waren patronen nodig en in de Biedemeiertijd, toen er nog geen patronenboeken waren, werd in die behoefte voorzien door een firma in Berlijn. Vandaar dat het borduurwerk ook wel Berliner Woolwork werd genoemd. Er werd voornamelijk geborduurd met wol.
Die Berlijnse patronen (die later ook in andere steden werden gemaakt) werden met de hand ingekleurd en waren dus kostbaar. Als iemand ermee klaar was, kon het patroon wel doorgegeven worden aan een volgende borduurster. Dat zal de verklaring zijn waarom deze patronen op karton zijn geplakt. Het vinden van zulke oude patronen is op zichzelf al leuk, omdat er niet zoveel meer van zijn. Maar net zo leuk is dat oude karton, wat dus ook meer dan honderd jaar oud is.
Voor de foto legde ik een patroonboekje van veel later datum erbij, dan kun je het verschil goed zien, tussen met de hand ingekleurd en gedrukt.
Hier vind je het landschapspatroon in mijn shop,
en hier en hier en hier vind je informatie over het boek met Historische Kruissteekpatronen wat in de tachtiger jaren gepubliceerd werd oer de grote Landwehr-collectie van dergelijke oude patronen.





