Oude verbleekte merklap

Een oude verbleekte merklap ligt nog klaar om ook nog te laten zien, aan het eind van een lange periode waarin ik zelf ook steeds meer oog voor kreeg voor oud handwerk. De eerste keer dat ik zulke oude merklappen in huis kreeg was ik er een beetje stil van. Een beetje beduusd. Hoe kàn dat nou, dat ìk zoiets nu heb? En daarna merkte ik dat het heus niet zo vaak voorkomt. Zulke oude merklappen zijn ècht zeldzaam.

Nu was ik er opnieuw even stil van, toen ik deze merklap vond. Hij zat tussen wat spulletjes die aan mij werden gegund. En dan voelt het ook als een verantwoordelijkheid. Ik mag er even goed voor zorgen. Eraan bijdragen dat hij gezien wordt, door andere handwerkliefhebbers. En er straks aan bijdragen dat hij weer goed terecht komt. Waar hij hopelijk nog een tijdje goed bewaard kan worden voor de toekomst. Want zulke merklappen illustreren onze handwerkgeschiedenis, die al honderden jaren oud is.

Ik legde de merklap gistermiddag voor me neer op een witte ondergrond. De stof is heel dun geworden. Versleten en verschoten, zoals ook de titel van dat boek wat ik pas nog op mijn blog liet zien. Dat boek geeft informatie over hoe je met zulke oude merklappen moet omgaan.

Omdat ik altijd liggende foto’s heb op mijn blog, legde ik de merklap nu ook in de breedte neer. Nu zie ik pas dat het een staande merklap is, en maak ik wat detailfoto’s:

Daar zijn ze weer: de bekende Hollandse merklapmotieven!
Nu zoek ik naar het jaartal, maar dat is echt niet meer te zien. Helemaal uitgebleekt. Mijn man komt erbij (hij vindt oude dingen ook altijd leuk) en houdt hem tegen het licht. Nu worden de gegevens zichtbaar, waar merklaponderzoekers blij van worden. Want zulke gegevens bieden houvast om uit te zoeken door wie zo’n merkklap is gemaakt. Dit jaar kreeg ik een paar keer een mail van een merklap-liefhebber die een oud merklapje bij me had gekocht en had uitgezocht wie het had gemaakt. Alle genealogie gegevens staan tegenwoordig online en sommigen ontwikkelen grote vaardigheid om die websites te raadplegen waardoor de ze familiegegevens kunnen vinden en kunnen traceren welk meisje dat vroeger had geborduurd. Voor déze merklap weten we nu nog alleen dat het meisje in 1840 17 jaar oud was.

Dit merklapje komt later in mijn shop, maar voor nù was het een leuke afsluiting van 10 jaar bloggen over oud handwerk: soms kom ik hele mooie oude dingen tegen! En die deel ik dan ook graag met jullie!