Patchwork vliegerpunten

Met een grote hoeveelheid losse lapjes-stroken om me heen zat ik op de grond. Vóór me lagen witte ‘vliegerpunten’ die ik geknipt had uit oude lakens. Een grotere strook legde ik op het breedste gedeelte van de vliegerpunt en de kleine stukjes gebruikte ik voor de punten. Ieder strookje werd bekeken waar het het beste zou passen. Vaak moest ik een stukje afknippen van een strookje en het restant kon ik dan weer op een ander plekje gebruiken. Het was de sport om de lapjes zo zuinig mogelijk te gebruiken. Was dat nodig? Nee, zeker niet! Want ik had stof in overvloed, maar dìt waren allemaal restanten van vroegere zelfgemaakte kleding en andere lapjes ‘met een verhaal’. Die wilde ik graag gebruiken vanwege de vele herinneringen.

Zo zat ik daar uren op de grond te puzzelen. Ik weet nog hoe superleuk ik dat vond. Het was precies de juiste mix van ontspanning door geconcentreerde inspanning.
Ik denk dat het inmiddels al wel 15 jaar geleden is en al die jaren lagen deze vliegerpunten in de grote afmaak-mand. Nu kwamen ze eruit. Ik ga eens nadenken hoe ik dit verder ga verwerken. De afwerking van de punten blijkt al klaar te zijn: ik naaide biaisband aan de randen en nadat ik dat had omgevouwen reeg ik het door. Zo liggen die punten vast klaar voor iets. Ik vond het leuk om ze weer te zien en te làten zien!

De foto maakte ik gister op de parkeerplaats bij de tandarts, en daarmee heb ik mezelf gelijk al een beetje in de goede richting geholpen: dit soort kleurig patchwork verdient een zo neutraal mogelijke ondergrond.