In de Desert van Burgers Zoo waan je je in de woestijn. Je loopt eerst langs een vitrine waarvan het glas zo helder is dat je het niet meer merkt. Je ziet de resten van een kampvuurtje en de schoenen van degene die daar vóór jou heeft gezeten en je denkt: arme kerel…. In dit blogje combineer ik foto’s van m’n vorige bezoek aan de mooie ‘dierentuin’ met foto’s die ik een paar dagen geleden maakte. De vorige keer had ik een zandloper-quiltje meegenomen en legde dat neer bij de oude-schoenen-vitrine. Ik dacht: die arme man heeft te lang in het zand gelopen….
Hier zie je het oude quiltje nog wat beter. Het komt uit m’n experimenteer-fase op het gebied van quilten. Ik had een stapel vierkante lapjes van 7 inch en daar sneed ik diagonalen van. En daarna schoof ik ze net zo lang heen en weer tot ik het wel aardig vond. Een rand eromheen bindt het samen. Een tijdje geleden kreeg ik een vraag van iemand die ook aan het schuiven was met driehoeken maar ze vond het niet mooi worden. Ze stuurde ook een foto waarop ik kon zien dat er niet genoeg ‘spanning’ in zat. De lapjes waren in rechte lijnen blijven liggen en ik kon het advies geven: probeer het eens in een diagonale lijn. Dat leverde wel een bevredigend resultaat op. Ik heb al wel vaker op deze manier een quiltje gemaakt en mijn ervaring is dat het eigenlijk altijd wel mooi wordt, als je die diagonale lijnen aanhoudt. Ook al zijn de lapjes nòg zo verschillend: door de spannende symmetrie wordt het tòch weer een geheel.
Dit keer had ik een ander oud quiltje mee en legde het op dezelfde plek. Meer woestijnkleuren. De slang lag nu vlak achter de vitrine met de oude huid er nog achter. Wat bijzonder om dat zo van dichtbij te kunnen zien.