Dit is een paadje waar ik nìet in mocht. Een zijpaadje van de Kroondomeinen, die nu weer drie maanden dicht zijn, iets met het wild en zo. Gelukkig mogen wandelaars nog wel op het hoofdpad en vandaar keek ik verlangend dit paadje in. Andersom mag trouwens wel: het wild mag wel op het hoofdpad, en zo liep er even later een groot hert voor mij. Ook leuk!
Het was bij mij in de straat een traktor-dag, en op een gegeven moment besloot ik om maar even weg te gaan. Even de rustige natuur in. Maar nèt terwijl ik bezig was met deze foto kwam er een enòrme bulldozer op me af (ik had hem natuurlijk al gehoord). Hij had een flinke lading boomstammen in de happer want de stapel moest nòg hoger! Gelukkig zag de bestuurder mij, en hij zwaaide ook nog naar me, en ik liep maar gauw verder.
Zo, nu was ik buiten gehoorsafstand van alles wat lawaai maakt. Ik ging zitten op een boomstronk (daar zijn die kleine tasjes ook ideaal voor!) Nu hoorde ik weer wat anders: het gelijke geluid van paardehoeven op het bospad. De berijdster hield even in en maakte een praatje: Groot gelijk, zei ze, nog even genieten! Voldaan wandelde ik een uurtje later weer naar huis.
(Ik ben nog wel wat van plan met die kleine tasjes, en af en toe laat ik er hier vast één zien. Ik gebruik ze vaak.)
1 gedachte over “Tasje in het bos”
Mijn oog viel op de foto van dat tasje met die boomstammen. Je denkt dat je een klein tasje ziet; formaat mobieltje. Maar dan zie je op die andere foto opeens dat het een tas is van flink formaat! Dus in de eerste foto verkijk je je totaal op de grootte van de boomstammen. Leuk Margriet, blijf zo doorgaan :-).