Zo was het vroeger (2)

Op verkiezingsdag, waarop Nederland opnieuw kon kiezen wie ons mooie land moet regeren, liet ik de helft van een mapje met oude borduurpatronen zien.
Vandaag de andere helft. In dit oude mapje zitten patronen van de toen ook al bekende streekdracht-plaatsen: Marken, Volendam, Zeeland, Spakenburg, en Nunspeet. Van elke plaats zijn twee patroontjes gemaakt. Nu dus de tweede reeks.

Ik had het mapje bewaard voor een bezoekster van wie ik weet dat zij oude patronen spaart. Maar dit mapje had ze al. Kon ik weer eens verrast zijn over de grote collectie items die andere handwerkliefhebbers ook hebben. Soms krijg ik de terugkoppeling dat ik zoveel heb, maar anderen hebben soms ook veel! En telkens is het leuk om die interesse met elkaar te delen. Nu mag dit mapje dan in m’n shop, voor een andere verzamelaar van zeldzame patronen.

Hoe zou het verder gaan met ‘ons Nederland’? Er is zoveel gebeurd in de afgelopen decennia. Ik zeg – als zestiger – soms: “Onze ouders hebben in hun tijd veel meegemaakt, maar wij hebben óók veel veranderingen in de maatschappij meegemaakt!” En dat is ook zo. Onze ouders maakten het nog mee dat de melk door de melkboer werd gebracht, terwijl de kar getrokken werd door een paard. En ik heb daar als kind ook nog herinneringen aan. De ontwikkelingen en de veranderingen in de vorige eeuw zijn razendsnel gegaan!

Mijn blog wordt veel gelezen door ouderen, die mij vaak hebben laten weten dat ze genieten van de herkenning. Ik heb veel dingen laten zien die vroeger gangbaar waren, en waar ook andere (en oudere) mensen goede herinneringen aan hebben. Ook aan veel handwerk-modes. Waarbij het natuurlijk enorm leuk is om te merken dat veel boeken, patronen en mooie handwerken opnieuw bruikbaar zijn.

Ik heb ervoor gekozen om mij daarbij nìet te laten ondersteunen door Facebook. Daar heb ik vorige week wat over geschreven: Geen socials met foute machthebbers aan de top. Dat had ook consequenties: ik kon daardoor niet zo volop meedoen met uitwisselingen zoals ik misschien had gewild. En ik had daardoor minder omzet dan had gekund, met zo’n grote groep handwerkliefhebbers. Ik bereikte meer ouderen dan jongeren.

Hoe zou ‘Ons Nederland’ verder gaan? De verkiezingen zijn voorbij, maar er valt nog steeds heel veel te kiezen. Laten we – aangemoedigd door goede herinneringen aan een rustiger land – het goede blijven kiezen! Nìet meedoen met ontwikkelingen die schadelijk zijn. Voor onszelf en voor ons land. Niet meedoen met het egoïsme, de herrie, de verkwisting, de vervuiling en de onkunde en onwetendheid. Onze melk wordt niet meer door de melkboer met een paard gebracht, maar we zijn nu welvarende burgers in een ingewikkelde maatschappij. En daarin moeten we wèl steeds de goede keuzes blijven maken!