Tentoonstelling Geen woorden maar draden
De tentoonstelling over borduurwerk in het Wereldmuseum in Rotterdam, heeft een leuke en aansprekende titel gekregen: Geen woorden maar draden!
Echt echt iets waarvan je denkt: “daar wil ik wel heen!”
Maar de foto die voor alle aankondigingen in de handwerktijdschriften en voor de affiches en programmaboekjes is gebruikt, is heel wat minder treffend. De tentoonstelling gaat over prachtig etnisch handwerk, uit culturen over de hele wereld. En daar past mijns inziens geen foto bij van een Nederlandse kunstenares, die meestal niet zelf borduurt, maar oude borduurwerken van anderen in stukken knipt. Alexandra Drenth is met haar knipcollages wel bekend geworden, maar veel meer dan er een rommeltje van maken vind ik het persoonlijk niet.
Toch sprak het affiche me wel aan, maar dan omdat er precies een gedeelte uit het knip-en-plakwerk was gehaald wat ik goed ken: de flower-fairy van de Braam. Deze heb ik zelf geborduurd als negentienjarige, nadat ik hier een borduurpakket van had gekregen. Daar heb ik goede herinneringen aan. Recent vond ik een niet-afgemaakt borduurwerk in originele pakket-verpakking en daar is vast wel iemand blij mee als ik het in m’n shop plaats. Ik nam het mee naar de tentoonstelling voor een paar foto’s. En natuurlijk is het dan ook wel leuk om op zoek te gaan naar dat kapotgeknipte bramenbloemenmeisje, en mijn pakket daar dan even bij te houden.
Ik weet dat het kniptij niet meer te keren is, maar met een variatie op de titel zou ik zeggen: geen knipkunst waar je naar moet raden.
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
2 gedachten over “Tentoonstelling Geen woorden maar draden”
Dit bramenmeisje borduurde mijn moeder omdat haar meisjesnaam Braam was. Ingelijst hing het jarenlang bij haar aan de muur. Beslist een dierbare herinnering, ik weet niet waar het terechtgekomen is na haar overlijden, of misschien heeft ze het wel kado gedaan aan een zus. Maar al haar zussen zijn intussen ook overleden. Het patroon heb ik wel teruggevonden, maar daar stonden geen kleur nummers bij helaas.
Hallo Mieke,
Ik kan me voorstellen dat je moeder met veel plezier dit borduurwerk vroeger heeft gemaakt, met haar achternaam. Wat jammer dat het dan na haar overlijden verdwenen is.
Ik heb overwogen om het vel met kleurnummers voor je te scannen en toe te sturen, maar daar heb je helaas toch niks aan. Want de aanduiding van de kleuren gaat per dmc-bosje en die horen bijgesloten te zijn. Er staan geen dmc-nummers bij, maar het is een systematiek die alleen werkt als je het hele pakket koopt.