Twintig kleedjes

Het leven is bijzonder!
Het leven te mogen leven.
Ontwikkelen, groeien, studeren, kennis vergaren, begrijpen, meningen vormen.

Bijdragen, liefde geven, liefde ontvangen, relaties onderhouden.

Werken, spelen, tuinieren, spelletjes doen, chocola eten.

Weggaan, weer terugkomen, rommel opruimen en weer nieuwe rommel maken. Er is altijd wat te doen.

Relaties onderhouden met je geliefden en met mensen die op je levenspad komen. Soms mensen die net zo dol zijn op bloemen. Of op handwerk. Of op muziek. Of op de zee. Of op ontwikkelingen.

Er zijn zoveel mooie dingen te doen in het leven!
Zeilen, pianospelen, vliegen, boeken schrijven, lezingen houden. Sommige mensen willen alles en kunnen alles.

Het leven is boeiend en prachtig en rijk en opwindend. En het is heerlijk om eraan deel te nemen.

Het leven gaat voorbij. Eerst is er de uitbundige voorjaarsbloei en dan gaan de seizoenen verder en na de winter komt er dan weer een nieuwe lente.

En soms maakt iemand de nieuwe lente niet meer mee. Dan was het al de laatste winter geweest.
Wij moesten twintig jaar geleden mijn vader begraven op 9 februari. Ineens was zijn leven afgelopen. Dat was een schok voor ons.

Vandaag dacht ik daar weer aan. Niet de hele tijd, alleen nu even. Het was heel plotseling en heel ingrijpend geweest, dat verschrikkelijke ongeluk. Het duurde lang voordat ik het had kunnen verwerken.

Gister kocht ik een paar potjes narcissen. Nu had ik zin om nog veel meer kleedjes te fotograferen. Ik heb er wel twintig.

Al die kleedjes zijn verschillend.

Wij verschillen ook allemaal van elkaar. Iedereen maakt eigen keuzes. En heeft eigen voorkeuren en eigen talenten.

En de jaren zijn ook allemaal verschillend van elkaar.

Sommige jaren zijn boeiend en sprankelend en uitdagend.

En andere jaren zijn saai of moeilijk. Of je hebt het gewoon niet meer scherp….

Maar meestal is het leven mooi en boeiend en sprankelend en uitdagend.

We hebben vaak de liefde en voorkeuren van onze ouders geërfd, en vullen het zelf naar eigen voorkeur en vermogen verder in.

Ik kies ervoor om vandaag eens iets geks te doen op m’n blog: twintig kleedjes!
Zoveel foto’s in één blogje heb ik nog niet eerder gedaan. Maar ik wou die kleedjes tòch al eens allemaal op mijn blog.

Elk kleedje mag gezien worden!
En wij mogen gezien en geliefd worden. En naar vermogen ook weer anderen liefhebben.
We mogen léven! En genieten.
Ik ben dankbaar voor zoveel moois in mijn leven.