Gewoonte-getrouw een kussentje op de zondag, maar soms moet daar nog wat tekst bij. Terwijl ik bezig was met mijn blogje maken over de Zweedse Bottensömmar, komt er een mailtje binnen van mijn schoonzus, die me af en toe een artikel uit het NRC doorstuurt. Dit keer een interview met als kop een citaat: “Ze vinden het helemaal niet gek dat ik borduur.” Anna Enquist zegt: “Je wilt ook wel eens gewoon níks, en dat kan met borduren. Als je nergens zin in hebt is het heel bevredigend om te doen, het tellen en rekenen of het allemaal klopt. Je kan zitten, maar je doet toch wat.”
Eergister was ik op de KreaDoe-beurs: vol met jonge mensen die allemaal creativiteit zoeken. En gister was ik op de ledendag van Merkwaardig: veelal wat oudere borduursters die het net als ik elke keer weer fijn vinden om bevestigd te worden: borduren ìs niet gek, borduren is leuk! En nu sluit dit interview er mooi bij aan: een bekend schrijfster en psycho-analyticus die vertelt dat ze nu een vogeltjesboom gaat borduren. Een vogeltjesboom nog wel! Al die oude vormen en vogels: ze zitten diep verankerd in het verleden en laten zich maar al te graag vertalen en verbeelden voor nieuwe generaties in het heden!
(een vogeltjesboom staat ook op het boek over Swedisch Embroidery in mijn vorige blogje)