De eerste keer dat je zo’n stuk bedrukt canvas tegenkomt, moet je echt even kijken waar dat nou voor is. Vroeger kreeg ik eens zo’n stuk van een studiegenoot, die wist dat ik veel met handwerk bezig was. “Daar kun je op knopen”, zei ze, maar vervolgens duurde het nog een hele tijd voordat ik begreep hoe dat dan werkte. Maar als je het weet, dan is het simpel: in plaats van dóór het stramien heen te steken, hoef je bij deze dikgeweven katoenen stof alleen ònder de losse draad door te steken met een knoopnaald. Vroeger hadden we nog niet de mogelijkheid om overal maar een close-up foto van te maken, want als ik dat wel zou hebben gedaan, dan zou ik het wel gezien hebben.
Het leek me nu een leuke foto om de week mee te beginnen. Knopen op stof helpt om knopen in je leven te ontwarren of even te vergeten. Lekker gelegitimeerd knopen maken! Ik ga zodadelijk nog even bezig zijn met een knoopje in mijn leven, met een afspraak buiten de deur om daar nog wat verder over door te praten. Dat is ook fijn: als iemand even wil helpen met iets waar je zelf niet goed uitkomt. Zo’n gesprek is dan ook een soort close-up foto, waardoor je daarna weer beter ziet hoe het moet. Ik ben blij dat die mogelijkheid er is en weet dat ik straks weer met ‘zonnig geel’ naar dat levensknoopje kan kijken.
jij bent altijd eerlijk over je leven.het,,knoopje,,wordt vast een strikje.Een keer trekken en….weg strikje.
Good goan,Anneke*
Hartelijk dank Anneke, ik vond dat heel mooi gezegd! En het werkt ook en inspireerde me tot een vervolgblogje.