Etnisch borduurwerk in TRC

Borduren is zoveel meer dan alleen kruissteekjes maken. Er zijn honderden mogelijkheden om stoffen te versieren met diverse steken en door het opnaaien van kraaltjes of draden. Door de eeuwen heen hebben volken en groepen hun eigen specialiteiten ontwikkeld, en daar kwamen na verloop van tijd ook weer allerlei variaties op, want de verwerking en het gebruik van textiel is altijd in ontwikkeling.

Een belangrijk uitgangspunt bij het bestuderen van textiel in het Textile Research Centre is dat ‘Dress’ een identity-marker is. Wat je draagt, draagt ook bij aan je uitstraling, en het geeft aan waar je bij hoort.

Tijdens mijn bezoek aan het TRC had ik de gelegenheid om prachtig etnisch borduurwerk van dichtbij te bewonderen en er wat foto’s van te maken. Die foto’s wil ik natuurlijk graag op mijn blog laten zien. De stukken die ik mocht bewonderen kwamen uit de dozen met handwerk uit Turkije, Jordanië en Tunesië. Als je deze detailfoto’s zo onder elkaar ziet, dan valt de grote verscheidenheid goed op.

Het TRC hanteert drie A’s in het omgaan met textiel uit andere culturen: Adopt, Adapt en Acknowledge. Het proces van Adopting en Adapting textiel en kleding is een proces dat al duizenden jaren door de hele wereld doorgaat. Patronen worden mooi gevonden, doorgegeven, aangepast, toegepast, in culturen verweven, eigen gemaakt etc. Maar de laatste A mag niet vergeten worden: Acknowledgment ofwel erkenning van waar bepaalde tradities vandaan komen, hoe die tradities in een bepaalde bevolkingsgroep functioneren of hebben gefunctioneerd. Dat is wat het TRC doet: veel Research en onderzoek en beschrijving van wereldwijd gebruik en fabricage van Textiel.