Hoog water in Nederland

Voorafgaand aan een tandarts-afspraak. Even een kijkje nemen bij het mooie landschap in Gelderland. Terwijl ik hier ben, krijg ik een berichtje vanuit Italië. “We mogen nu ook niet meer naar buiten voor een wandelingetje’, lees ik, alleen nog maar voor de supermarkt. Maar we staan helemaal achter deze maatregelen en het is te hopen dat ze het in Nederland niet zo ver laten komen.”

Na afloop van een nieuwe behandeling (ik zit in een fijn traject waarin ik elke week even terugkom), wil ik graag nòg een keer naar buiten in dit mooie gebied.  Ik loop naar de rivier om te kijken hoe hoog het water staat. Heel hoog!
Ik besluit even terug te lopen naar de auto, want daarin ligt nog een gebreid dekentje wat ik gister ergens kocht. Het is een dekentje zoals ik het zelf nog wel eens wilde breien. Een eenvoudig blokkenmotief komt goed uit bij de ecru wol.

Het is een paar uur lang mooi zonnig voorjaarsweer en ik neem de gelegenheid waar om een heel eind over de dijk te lopen. Zonder dat wollen dekentje had ik dat niet gedaan. Ik hou het voor m’n gevoelige kaak, als bescherming tegen de harde wind. Ik loop helemaal door tot ik de Tacitusbrug zie liggen.

Dan keer ik weer om naar huis en even later rijd ik òver die brug. Ik reken uit dat als ik langzaam rijd, dan kan ik nog net in de auto de persconferentie luisteren. Maar ik kan ook deze laatste rit benutten om nog één keer 120 te rijden. Dat doe ik dan maar, en thuis luister ik naar het nieuws. Het is ‘hoog water’ in Nederland. Letterlijk maar ook figuurlijk. Ik heb waardering voor de krachtige maatregelen die genomen zijn. Graag wens ik vanaf deze plek iedereen die zich volop inzet, met name in de gezondheidszorg, van harte alle sterkte toe. Ik wens hen toe dat er ook voldoende gelegenheid zal zijn voor een beetje ontspanning (gewoon een beetje recht en averecht breien voor zo’n fijn dekentje bijvoorbeeld).
Ik kan terugschrijven naar Italië dat er nu goede besluiten zijn genomen om verdere verspreiding van het virus tegen te gaan. En nogmaals: iedereen van harte sterkte toegewenst, vooral degenen die zich zo volop inzetten voor onze gezondheid.
Ik denk dat we dankbaar mogen zijn dat we in dit land leven waarin er zo goed voor ons wordt gezorgd.