Ik kan handwerken – Het grote handwerkboek

Aan het begin van de vorige eeuw verscheen een standaardboek voor het handwerken: Ik kan handwerken. Het beleefde vele herdrukken. Na de Tweede Wereldoorlog werd dit werk vernieuwd en herzien en aangepast aan de nieuwe tijd en dit nieuwe standaardwerk kreeg ook een nieuwe titel: Het Grote Handwerkboek. Ook dit boek kreeg vele herdrukken en werd gebruikt op opleidingen. Het bevat alle grondtechnieken en de uitgever zegt daarover in het voorwoord: Die zullen nooit verouderen. Ook wordt in het voorwoord gezegd dat meer dan één generatie hier reeds plezier aan heeft beleefd.

Iemand bestelde Het grote Handwerkboek, en daarna kijk ik altijd even in m’n voorraad om te zien welke exemplaren ik dan nog over heb. Bij deze boeken is het vaak nodig om de omschrijving in m’n shop aan te passen omdat er veel verschillende edities en uitvoeringen waren.
Vandaag ging ik er eens even goed voor zitten om te kijken of alles nog wel klopt, en besloot ik de verschillende edities in een collage te laten zien. Op de bovenste regel staan drie eerdere edities, toen het nog “Ik kan handwerken” heette, en op de onderste regel staan drie latere edities, die de titel “Het grote Handwerkboek” dragen.

Eerste boek van de eerste rij: vierde druk, met een linnen band. Hiervoor is mooi zwaar papier gebruikt. Alle technieken staan erin, op wel 336 pagina’s.
tweede boek: ook de vierde druk, maar dan in witte uitvoering. Dit exemplaar is van mijn handwerk-tante geweest en voorin staan 25 namen van mensen die haar dit boek hebben geschonken. Alle namen zijn met vulpen geschreven, en er zitten ook wat bekende namen tussen. Dit exemplaar hou ik in mijn eigen boeken-collectie en is een soort familie-erfgoed.
derde boek: zò hoorden deze boeken eruit te zien: met een stofomslag! Maar veel van die stofomslagen kregen scheuren en werden verwijderd, zodat er nu ook veel exemplaren in omloop zijn zònder stofomslag.

Eerste boek van de tweede rij: Het grote handwerkboek uit 1973. De afbeelding is rechtstreeks op de hardcover gedrukt.
tweede boek van de tweede rij: Een exemplaar mèt stofomslag.
Tenslotte een exemplaar zonder omslag. Op de foto is het moeilijk te zien, maar dit is nìet hetzelfde als het rode boek van de eerste rij. Want dat had een linnen band en dit een plastik band. Ook zijn deze bewerkte en latere uitgaven veel dikker (ze passen niet door de brievenbus) terwijl er bijna honderd pagina’s minder instaan. Er is dus veel dikker papier gebruikt. En tenslotte staat het vingerhoedje op een andere plek.
Liefhebbers van oude boeken zijn waarschijnlijk blijer met de exemplaren van de bovenste rij, toen dit nog “Ik kan handwerken” heette.

En zo stonden al die exemplaren vaak tientallen jaren in kasten, net zoals bij mijn tante vroeger. Totdat het huis of de kast een keer wordt opgeruimd. Bij ons werd er trouwens niet alleen een inhoud van een kast opgeruimd, maar ook de kast zelf, en zodoende kwam ik erop om die boeken dan op een oud kast-element neer te leggen, wat zojuist naar beneden was gesjouwd. Kenners zullen dit kast-onderdeel wel herkennen. Maar nog leuker is het als handwerk-kenners hun eigen ‘standaardwerk’ herkennen in deze collage. Als dat zo is, of als je misschien nòg een andere voorkant hebt dan deze zes, laat het gerust weten in een reactie!