Deze kaarten maakten we met een eigen afgedrukte foto. Het motief komt uit de 17e eeuw en komt in meerdere boeken met borduurpatronen voor. Nu zijn we bezig om ook visitekaartjes te maken met dit motief, dus voor de komende tijd wordt dit mijn herkennings-motiefje voor Tweedehandswerk.
Hier vind je nog mijn blogjes waar ik in het najaar bezig was om dit motief te borduren.
Een paar dagen geleden vond ik het eerste speenkruid! Daar maak ik ieder jaar een heel spektakel van en mensen die mij al langer kennen weten dat ik altijd heel enthousiast wordt van het eerste bloemetje. Zo plukte ik deze bloemetjes op weg naar mijn kleine baantje afgelopen week en daar kwam ik bruisend binnenlopen met: “Gelukkig nieuwjaar, kijk eens wat ik gevonden heb!”
Vroeger deed ik elk jaar met mijn gezin een wedstrijdje wie het eerste speenkruid heeft gevonden, maar sinds ik blog heb ik de wedstrijd uitgebreid naar wie-er-maar-mee-wil-doen. De regels zijn simpel: als je het knalgele bloemetje hebt gevonden, geef dat dan (aan mij) door, en de eerste heeft gewonnen.
En ik heb er nog een regel bijbedacht, want anders win ik elk jaar zelf en dat is niet leuk meer. Die regel is dat speenkruid wat ik heb gevonden op een plek waar ik het in een eerder jaar ook al vond, niet mee mag doen. Dus deze bloemetjes die je hier ziet gelden niet. Die vond ik inderdaad op een beschut plekje waar het elk jaar heel vroeg bloeit. Maar op andere plekken moet de bloei nog beginnen, en dat geeft veel zoek-plezier. Dus bij deze: de wedstrijd is geopend: Wie vindt het eerst speenkruid?
Speenkruid heb ik nog niet gevonden.
Maar ik zag wel dat mijn Schildersverdriet (Saxifraga Umbrosa volgens het www) een nieuwe bloem aan het vormen is!!
Veel zoekplezier gewenst!
Ha, Margriet, ik heb op een vast plekje al lopen zoeken naar bloeiend speenkruid, n.a.v. jouw verhaaltje, maar nee, nog geen bloemetje gezien. Zoals jij zoekt naar het eerste bloemetje, zoek ik altijd in het voorjaar de lucht af naar de eerste zwaluw, en dat noteer ik altijd in de agenda; dat is een gewoonte die heel onbewust werkt: opeens merk ik van mezelf dat ik de hemel afspeur, en dan denk ik: o ja, dat is ook zo, het is weer zover.
We hebben trouwens wel al een BIJNA bloeiend sneeuwklokje in de tuin :)) We gaan “de goeie kant weer op”, zegt dit lente-mens.
Groeten van Digna
Leuk, zulke jaarlijks terugkerende tradities rond de jaarlijkse lentebodes!
Niet dat het erg zou zijn als het nog een beetje winter werd, maar ja, die sneeuwklokjes en dat speenkruid kunnen we ook niet negeren als we het zien.
zo speur ik elk jaar naar de eerste pinksterbloem,,als ik hem zie, dan gil ik het bijna uit,ik moet me nu ik 70 ben een beetje inhouden. maar ik zal ook naar speenkruit speuren.vr groet van Hiltje.
Wat leuk en herkenbaar! Ik vind het super als mensen ook boven de 70 nog enthousiast worden van de eerste bloemetjes! En ook heel leuk dat we allemaal zo onze eigen ‘eerste-bloem-of-vogel’ hebben om blij van te worden!