Kleurblokjes in een quiltje

Een tuin met ‘Bloemen in hokjes’ is een beproefd concept wat al uit de middeleeuwen komt. De ‘hokjes’ worden gevormd door strak geknipte heggen waardoor de bloemen en planten beperkt worden omdat ze binnen hun omheining moeten blijven. In de Betuwe zagen we deze zomer zo’n tuin, die aangelegd was bij een oud kasteel.

Ik had een klein quiltje bij me en dat legde ik òp de heg, áán de heg en nog ergens tussen, maar geen van die foto’s werd mooi. Dan maar op een kronkelig paadje want die waren er ook. En voor m’n verhaaltje hou ik het wel even bij die strakke hegjes.

Een tijdlang werden er in quiltland kleine quiltjes gemaakt waar ook allerlei kleurtjes bij elkaar werden gevoegd, net als in zo’n bloementuin. En die kleurtjes werden strak van elkaar gescheiden, met strakke rechte lijnen. Zulke quiltjes hebben mij altijd wel aangesproken en nu had ik er één bij me (die hierna voor m’n shop is).

Spelen met kleuren, met licht en donker, met effen en dessins is altijd een leuke uitdaging. Je moet bij de schikking van je lapjes overal om denken. Er moet contrast zijn, maar ook evenwicht, net als in een echte tuin. Bij dit soort quiltjes is het belangrijk dat je de allerlichtste blokjes niet tè licht maakt, want dan ‘vallen ze weg’. Ook alweer net zoals in een tuin, waar je ook moet opletten dat de kleine bloemetjes niet worden overschaduwd door de grote.

Het zien van zo’n quiltje met kleurtjes-in-een-hokje heeft bij mij altijd het effect dat ik zin krijg om ook (weer eens) zoiets te maken. De uitdaging om er een evenwichtig geheel te maken, èn de herinnering aan mooie bloementuinen vastleggen.