Midweek op Schiermonnikoog

De rode vuurtoren en de pasgeverfde witte watertoren van Schiermonnikoog lijken vanaf de veerboot steeds dichterbij te komen. En weer verder weg, als je op de boot ’terug naar het vasteland’ zit. Alle eerdere keren dat ik op die boot zat, wilde ik graag op het dek zitten, ook al vroor het of waaide het keihard. Dus voor ons gewoon logisch: op de veerboot wil je buiten zijn, en uitkijken op de weidsheid! Maar nog niet eerder maakte we het zò mee: bijna rimpelloos water en overvloedige zonneschijn. Zò fijn!

De boot meert aan bij de haven op een kleine landtong, en daar is ook de fietsenverhuur. Even in de rij staan, en dan fietsen bijna alle vakantiegasten al na een paar minuten met een huurfiets over de dijk. Schiermonnikoog is heel goed ingesteld op toerisme, en dit gaat allemaal gestroomlijnd. Als we eenmaal hier zijn met onze fietsen, dan wil ik nog even stilstaan. Ziezo, we zijn er! Het mooie eiland ligt voor ons!

Je zou sowiso niet kunnen verdwalen op dit eiland; die twee torens zijn als bakens. Maar we kennen hier ook nog de weg van vele vorige keren. Meerdere keren heb ik op mijn blog ook verslag gedaan van een weekend of een midweek op Schiermonnikoog. Als je dat nog wil teruglezen, dan kan dat via de zoekfunctie.

Ook nòg vroeger kwamen we al ‘op Schier’. De opa en oma van mijn man hebben vroeger in één van de huisjes aan de Langestreek om de Noord gewoond. Op weg van de boot naar het appartement kom je automatisch hierlangs. We fietsen samen hier langs en halen herinneringen op. Maar ik maakte deze foto ook vanwege de gehaakte gordijntjes die voor veel ramen hangen. Van die echte leuke gordijntjes uit Durable-boekjes, die nu ook weer volop worden gehaakt. Achter de ramen van zulke huisjes (de oudste uit 1750) komen die mooi tot hun recht. Je merkt: ook op vakantie denk ik altijd aan m’n blog!

Na het inchecken in het appartement hoeven we nu alleen nog maar de Badweg af te fietsen. En dan ben je bij de zee!

Hier heb ik afgelopen week heel wat uurtjes doorgebracht. De komende blogjes laat ik graag nog wat meer foto’s zien van Schiermonnikoog. En van wat handwerkjes die ik bij me had.

Maar helaas varen niet alle veerboten meer zo mooi op tijd als de veerboot waar wij gister op zaten. Of erger nog: er is een prachtige boot die zelfs helemaal niet meer vaart, omdat de rederij failliet is gegaan. Mijn broer was met een groep andere gehandicapten nog wat noordelijker dan ons noordelijkste schiereiland op vakantie, en gisternacht zou hij met die mooie veerboot terugvaren. Op de terugweg van onze vakantie zouden wij hem ophalen vanaf een afgesproken uitstappunt. Dat is allemaal gelukt, maar wel iets later dan verwacht. Wàt een toestand, als zo’n veerdienst per direct uit de vaart wordt genomen, en alle gedupeerde reizigers maar moeten zien hoe ze verder reizen. De begeleiding van deze groep heeft het allemaal opgelost, en iedereen kwam gister weer thuis.
Maar wel weer genoeg te doen voor nu, en ik ga ook eerst alle mailtjes van Tweedehandswerk beantwoorden. Later verder verslag van onze midweek op Schier!