Quilt maple leaf

The magical hour: toch nog gekomen!
Na drie donkere winterdagen was er nog één ochtend waarop de wereld schoongeveegd lijkt en ik me niks leukers kan voorstellen dan om een quilt mee te nemen naar het strand. Ja, toch nog één ding wat leuker het nòg leuker maakte: een praatje!

Terwijl ik zo bezig was om deze Maple Leaf Quilt te fotograferen, komt er een vrouw aanlopen. Ze vraagt of ik die quilt zelf heb gemaakt. Nee, antwoord ik, maar ik zou het wel kunnen want ik heb al eens eerder een Bear Paw Quilt gemaakt en dat is eigenlijk precies hetzelfde motief. Achteraf vroeg ik mezelf af hoe ik er nou eigenlijk toe kwam om dat antwoord te geven. Want wat zou een voorbijgangster die net haar ochtendwandeling op het strand achter de rug heeft, dat nou interesseren? Maar er is iets wat handwerksters onder elkaar hebben, wat gelijk herkenning geeft. Ik kon het gewoon merken aan de manier waarop ze haar geïnteresseerde vraag stelde. En het bleek te kloppen, dat ik dat had aangevoeld, want nu vertelde zij dat ze zelf ook quilt. Bijzonder toch? Zo’n ontmoeting van twee handwerkde vrouwen in de duinen, die allebei genieten van zo’n wapperende quilt in een zonovergoten landschap?

Nu laat ik deze foto’s op mijn blog zien. Het magical hour duurde inderdaad maar één uurtje, maar wat was het heerlijk om daar nog even te zijn! En nu mijn ‘ochtendpraatje’ met jullie te maken, wetende dat jullie vast ook even zouden hebben stilgestaan toen ik daar die laatste ochtend nog even bezig was met deze quilt.