We waren een midweek op Texel. Dit keer blogde ik niet life vanaf ons vakantie-adres maar spaarde de foto’s op voor een fotoverslag wat ik weer thuis kan maken. Tijdens deze dagen-weg liet ik elke dag een merklapje zien. Bij sommige merklapjes-foto’s had ik voor het kleuraccent een handwerkje bijgelegd. Ik besloot dat ‘kleuraccent’ mee te nemen en te kijken hoe dat op het eiland zou uitkomen.
Dus daarom liep ik een paar dagen met dit geweven lopertje in m’n handwerkjestas. Eerst probeerde ik het langs de vloedlijn te leggen, maar daar waaide het telkens weg bij windkracht 5. Het was de eerste dag waarop we weer kennismaakten met een prachtig eiland, en de weldadige werking van de wereldse weidsheid ondergingen. En dan dat eeuwige spel van wind en water, en de patronen in lucht en zand die daardoor ontstaan: elke keer prachtig om dat te zien. Op die eerste dag dat we er waren zag ik vooral strepen.
De komende dagen nog wat meer Texel-foto’s. Hoewel ik me afvraag of ik nog wel weet wat ik ook al weer wilde zeggen toen ik die foto’s maakte. Misschien is alles wel weggewaaid. Dat komt dan omdat het voor mij even wennen was om het zo te doen; ik was er zo aan gewend om de foto’s te laten zien op de dag zelf.