Een blogje op wat ik aan het begin van deze zomer al schreef maar wat bleef liggen. En dat is jammer, want het is wel een mooi verhaal. Hier is het alsnog:
Ze waren al eens op het uiterste westelijke puntje van Europa geweest, dat was in Portugal tijdens een gezinsvakantie. Die punt heet Cape Saint Vincent.
Daarna gingen m’n man en m’n zoon nog eens met z’n tweeën op stap: helemaal naar de Noordkaap. Dat ging zo: “Als jij je rijbewijs haalt, dan gaan we daarna helemaal naar het uiterste noordelijke punt van Europa.” M’n zoon haalde dat rijbewijs dus en daarna gingen ze een heel eind rijden. Helemaal naar de Noordkaap dus.
Weer een paar jaar later kregen ze zin om naar het uiterste zuidelijke punt van Europa te rijden. Dat is Gibraltar.
En nu was er aan het begin van de zomer een nieuwe auto. De zoon zei tegen z’n vader: “Daar zouden we toch eigenlijk eens een eindje mee moeten rijden.” Dus dat deden ze. Ze gingen samen op weg en af en toe krijg ik een mooie foto toegestuurd:
Maar hoe bepaal je het uiterste óóstelijke puntje van Europa? Dat is wat lastiger te bepalen. In ieder geval zijn ze nu in Slowakije. Althans, dat was zo toen ik dit blogje schreef. Daar zocht ik wat textielkaarten bij, met prachtige kleding uit dit land van de mooie kleding.