Het rechter anjertje in assisi-stijl borduurde ik al eerder, en nu vond ik nòg een oud lapje waar er wel een bloemetje op paste. Vanmorgen maakte ik het af, maar liet de omtrek nog even weg. De foto laat nu goed zien hoeveel effect het zwarte lijntje heeft. Zonder omlijning kun je het geen assisi noemen. Ik plukte vergeet-me-nietjes uit de tuin, en zag de kaarsen die ik een paar dagen geleden kreeg. Nog steeds is het ‘kaarsenweer’, en is de lucht niet meer zo hemelsblauw als gister. En ik wachtte tot wel twee uur in de middag met m’n blogje; hoop niet dat er iemand op zat te wachten (dat zal toch wel niet?)
Dit klokje staat al jarenlang stil op twee uur en een nieuwe batterij krijgt hij niet meer. Het houdt een keer op, toch?
Maar er zijn altijd wel weer nieuwe dingen die in je huis komen, waar je dan blij mee bent. Zoals de geweven doek die ik gister kocht. Drie foto’s voor een simpel borduurwerkje is wel wat veel, maar een close-up van het mooie weefwerk vind ik toch wel mooi om te laten zien.
Het vlekje in het tweede lapje valt straks weg als ik er iets van maak. Ik vind het juist leuk om zo’n lapje dan toch te gebruiken voor iets wat er nèt op past. Een beetje puzzelen en meten, dat maakt borduren juist leuk. Fijne zondag verder, en straks een kaarsje aan!