Bloemen plukken

Op het land waar wij wekelijks onze groente ophalen staan een paar vakken met bloemen. Vanmiddag kregen we te horen dat we een flinke bos mochten plukken. Normaal gesproken wordt ik daar heel blij van. Bloemen plukken vind ik heerlijk, en ze thuis in vazen zetten ook. Maar nu vond ik het bizar. Terwijl ik bezig was komt er een appje binnen over de Gaza-strook die nu is afgesloten van electriciteit. Ik maak er een opmerking over tegen degene die naast me staat te plukken en dat werd een heel gesprek. Dat hebben we ook nodig, om er met elkaar over te praten. Even ons hart luchten. Ik zei dat ik het zo gek vond: wij staan hier te plukken en elders worden steden en mensen gebombardeerd en van essentiële basisbehoeften afgesloten.

Met een fiets vol groente en bloemen naar huis. Nu kan ik tegen die bloemen aankijken terwijl ik op m’n laptop naar nog wat nieuws ga kijken. Het is zò onbevattelijk allemaal. Zo verschrikkelijk. Zo erg.
Normaal maakt zo’n bloemenvracht me blij. Maar nu is het niet normaal.