Bomen snoeien

De zaterdagochtend begon met een snoeibeurt van de Acer. Het was een afweging: willen we meer licht in de tuin en ook in de zitkamer? Of meer schaduw voor als het misschien weer een warme zomer wordt? Al meer dan tien jaar hebben we geen parasol nodig, want we hebben onze eigen schaduwboom in de tuin. Maar die boom was nu wel erg groot geworden. Dus kozen we voor een flinke snoeibeurt.

Toen er flink wat takken op de grond lagen, zag ik hoe mooi groen en rood de bladeren  zijn. Daar past het borduurwerkje van de vogeltjes in de levensboom goed bij. Het patroon van dit borduurwerkje staat in het boek Merklappen, en ik liet het ruim een week geleden ook zien in mijn blogje over geborduurde levensbomen.

Terwijl mijn lief op de ladder staat, begint de buurvrouw een praatje. “Willen jullie de boom aan de straatkant ook wat snoeien?” Zo gaat dat met bomen in een woonwijk. Ze mogen niet te groot worden. Jammer. Van mij mogen ze tot in de hemel groeien, maar ik begrijp dat dat hier niet kan. Ik denk dat ik daarom die borduurwerkjes zo leuk vind. Met op elke tak een luid tjipend vogeltje!