Het werk van Klaas Rommelaere
Beeldend kunstenaars grijpen steeds meer terug op klassieke ambachten, zoals borduren. Zij geven als het ware een tegenbeweging in een wereld van kunstmatige intelligentie, online interaktie en digitale ontwerpen. Klaas Rommelaere uit België is zo’n moderne kunstenaar die het verlangen naar traagheid terug wilde, en de technieken die hij van zijn grootmoeder had geleerd wilde inzetten. Mijn dochter had al eens een expositie van hem in zijn thuisland bezocht en verraste foto’s naar me gestuurd. Nu stuurde ik deze foto’s naar haar, want nu is zijn werk in mijn woonplaats te zien. En inderdaad: verrassend is het zeker!
Terwijl ik wat foto’s maakte, kwam ik in gesprek met wel vier andere vrouwen en voldeed de opstelling aan de wens: Prikkelen! Verrassen, Interaktie uitlokken! De gesprekken gingen over de veranderingen in het handwerk in de zeventiger jaren. Over hoe lastig het is om jonge kinderen toch nog wat bij te brengen over handwerk als de school het niet meer doet. Over de eigen handwerken die een oudere mevrouw haar hele leven had bewaard, en waar ze nog steeds met plezier tegenaankijkt. Over wat deze meneer uit België nu toch zou hebben beoogd met zijn levensgrote poppen. Is het fanfare?
Zo stonden we gezellig te praten (en vroeg ik aan één van hen of ze mijn tapisserietasje even omhoog wilde houden).
Maar het borduurwerk op al deze poppen en vaandels is allemaal nieuw geborduurd, dus niet van oude handwerken gemaakt. De ambachtsman kreeg daarbij hulp van zijn ‘madammen’, oudere dames die op verschillende locaties borduurden en deel uitmaakten van het werkproces. Deze opstelling was ook bedoeld om te Inspireren, en een paar keer zag ik bezoekers wijzen naar de aparte hangende ‘dingen’, waar ik toen ook foto’s van ging maken. Want dat zou best wel inspirerend kunnen zijn: lekker kleurig en lekker gek en lekker leuk!
Meer lezen? Wellicht is dit interessant...
