Mariners compass in de schaduw van de molenwieken

Normaal doe je zoiets niet: de auto langs de kant, een quiltje pakken, en dan om de molen lopen om te kijken of er een plekje is waar je die kunt ophangen. Want waarom zou je dat doen? Maar tijdens een quiltfestival kom je op zulke ideeën, en is het ook niet raar. We hadden genoeg quilts gezien voor de dag, en het was warm en we waren moe. ’s Morgens al vroeg van huis gegaan, en nu is het welletjes. We waren nu op weg naar een B&B, maar het was nog tien minuten voor de afgesproken tijd. En dan doe je dat. Even stoppen bij de molen. Even om de molen heenlopen.

Zo’n quiltje heeft ook wel een boodschap. Het ‘mariners compass’ is een bekend motief in de quiltwereld, een patroon met een oude traditie. Terwijl ik hier mijn foto maakte, dacht ik eraan hoe uit alle richtingen vandaag quiltliefhebbers naar Noord Groningen waren gekomen. Ik hoorde ook Duits en Engels praten. Nou ja, misschien niet uit noordelijke richting want we waren al zo noordelijk. Ziezo, de tien minuten zijn voorbij; we gaan eens kijken bij ons B&B.