Ode aan ’t Halfvasten: afscheid van een boerderij

Haakpatronen eindigen vaak met: “en sluit met een halve vaste”. Om te haken hoef je maar weinig steken te kennen: stokjes en vasten. Daar zijn dan wel weer wat variaties op, zoals ‘dubbele stokjes’ of ‘halve vasten’ en aan die laatste naam wil ik nu een heel blogje wijden. Halve vasten. De naam ‘Halfvasten’ heeft nog meer betekenissen. ‘Halfvasten’ is in de katholieke traditie de naam voor de vierde zondag in de lijdenstijd (Laetare), omdat de vastenperiode dan halverwege is. Maar de naam komt ook voor op oude landkaarten van een prachtig gebied langs de IJssel in Gelderland. Op die plek staat al eeuwenlang een boerderij, heel dicht naast de rivier. Een unieke plek, die door een goede dijk toch niet bedreigd wordt door overstromingen. Zelfs in 1995, toen de halve Betuwe door hoog water ontruimd moest worden vanwege de hoge waterstand in de rivieren, bleef het daar droog. Toch hebben allerlei bestuurders geacht dat de rivier in een bepaald gebied in Cortenoever (achter Zutphen) meer ruimte moet krijgen, om hoog water op te kunnen vangen. Dat betekent dat de unieke boerderij ’t Halfvasten gesloopt gaat worden. Een grote groep betrokkenen (diep getroffen door dit ingrijpende besluit) bereidde een paar afscheidsavonden voor en wij hebben één daarvan bezocht. Zo zaten we gisteravond in de schemering op een tribune. Rechts zagen we de zon als een rode bol achter de horizon zakkken, en links zagen we een paar uur later de maan opkomen boven de IJsseldijk. Met een groot gezelschap genoten we op een wijds stuk land vlak aan de rivier van een ongekende voorstelling. Het was zò mooi!  We voelden ons betrokken bij dit unieke gebeuren omdat we allebei in onze tienertijd hier dichtbij hebben gewoond. Vaak langs deze boerderij gefietst, zonder dat we wisten dat die daar verderop achter de bosjes lag. Zò ver weg gescholen bij het water. Maar straks loopt daar geen weg meer. Straks wordt er moedwillig een gat in de dijk geslagen en wordt de boerderij prijs gegeven aan het water. Al deze betrokken mensen in wiens gezelschap we gister verkeerden zijn dit weekend volop bezig met afscheid te nemen van de boerderij ’t Halfvasten’. Ze deden dat op indrukwekkende en gepaste wijze met een prachtig schouwspel. Maar op een handwerkblog kan ik mijn stukje over het einde van boerderij ’t Halfvasten óók gepast besluiten: “Eindig met een halve vaste.”

De antieke gehaakte kleedjes had ik speciaal meegenomen om daar te fotograferen. Ze zijn ook gemaakt met stokjes en vasten. Op de houten tribune zette ik er onze koffiebekertjes op. Binnenkort zet ik ze in m’n shop. Mocht je dit een interessant blogje hebben gevonden, kijk dan ook even op de website die de voorbereidingsgroep maakte speciaal voor deze afscheidsavonden: Ode aan ’t Halfvasten.