Vlakbij het “bos van de dansende bomen” zaten vrienden van ons in een vakantiehuisje, net als vorig jaar zochten we ze daar op en maakten we samen een wandeling. Het heeft zòveel geregend dat bos en mos nu zo groen zijn als we het nog niet eerder hebben gezien in februari.
Mooi om hier zo te lopen, alles groen om ons heen.
We werden tussen rode paaltjes naar een plek geleid waar in de oorlog een vluchtgang was, die ook daadwerkelijk is gebruikt.
Diep in de bossen bij ‘Drie’ (bij Putten) was een hol, waar Engelse piloten en voortvluchtige verzetsstrijders zich verborgen hadden. De lichtgroene palen geven de contouren aan van het hol.
De Duitsers ontdekten het hol en doorzeefden het met kogels. De dertien mannen die er op dat moment waren konden net op tijd vluchten via die kronkelige gang van 75 meter.
We wisten dat dit soort holen er waren in de oorlog. Maar als je zo’n plek dan ziet, dat maakt indruk. Wat is oorlog toch verschrikkelijk en bizar.
En veel te dichtbij…..