Het bos van de dansende bomen

Het Speulder- en Sprielderbos is één van de oudste oerbossen van Nederland. Het wordt door Staatsbosbeheer gezien als het mooiste bos van het land.
Ik kom niet vaak zo’n plakkaat crocussen tegen in het bos, dus ik voel wel wat voor die benaming ‘mooiste bos’.

Het wordt ook wel het Bos van de dansende bomen genoemd. Daar voelen we óók wel wat voor: even dansen!
Onze oude vrienden zitten hier elk jaar in een vakantiehuisje, en van daaruit kun je zò dat bos inlopen. We proberen elkaar elk jaar één keer te ontmoeten, maar dit jaar was het niet gelukt rond kerst. Goede oplossing: dan zoeken we jullie op in dat vakantiehuisje! Gaan we samen even wandelen c.q. dansen in dat bos!

Bij het uitstappen uit de auto hang ik gelijk maar vast m’n tas aan een boom. Die had ik ’s morgens eerst afgemaakt. Ik wilde in februari elke dag iets afmaken en dat is bijna gelukt. Dit was mijn projectje van gister: even een tas maken van een oud patchworklapje.

Binnen in het vakantiehuisje heeft m’n vriendin alles klaarliggen wat zij aan mij wil laten zien. Ook een tas die ze maakte van een borduurwerkje wat ze een keer van mij heeft gekregen. Ik herkende het borduurwerk gelijk (dat is het leuke van iets weggeven en later nog eens terugzien). Wat leuk dat we allebei onafhankelijk van elkaar zin hadden om een tas af te maken! En dat we allebei voor de iets bredere maat kozen. Fijne praktische tassen en natuurlijk was er nog veel meer om over bij te praten.
Zulke eens-per-jaar-ontmoetingen zijn super!