Stukjes vs Steekjes

De legpuzzel is weer opgeruimd, nadat hij een tijdje op tafel had gelegen. Op een gegeven moment moeten de stukjes weer de doos in.
Puzzelen kan een tijdje veel plezier geven. Af en toe ga je er even voor zitten, legt wat stukjes aan en als je er genoeg van hebt ga je weer wat anders doen. Tot het af is.

Terwijl ik de puzzel opruimde dacht ik aan de parallel met borduren. Dan zijn het geen stukjes die je toevoegt, maar steekjes. Maar het grote verschil: als het klaar is hoef je het juist nìet uit te halen! En zo kan het ook gebeuren dat je handwerkjes tegenkomt die al meer dan vijftig jaar geleden zijn gemaakt. Al die jaren bleven de steekjes goed. Het handwerkje werd wel ouder, maar dat had ook zijn charme.

En ik dacht nog verder na, naar aanleiding van deze puzzel van een fraai bloemenschilderij uit de rijke schilderijentijd. Mijn grootvader spaarde vroeger reprodukties van beroemde schilderijen. En platen van alles wat hij mooi vond. Later kreeg ik zijn mapje met die platen, die ik als tiener gewoon op karton plakte want dat vond ik leuk. Zo’n kartonnen plaat hing ik dan een tijdje in m’n kamer. Nu realiseer ik me dat zulke platen vroeger voor veel mensen het dichtstbij was wat ze tot zo’n beroemd schilderij konden komen. Museumbezoek was lang niet altijd mogelijk. En mensen wilden zelf ook wel graag eens de bekoring ondergaan van zo’n mooi oud schilderij. Dan dus maar via zo’n plaat.

Of via een borduurwerk, want de gewoonte om beroemde schilderijen na te borduren ontstond ook in die tijd van mijn grootvader. En als dat te groot was, dan een klein bloemetje, in een klein rond houten lijstje.

Daar ga ik de volgende keer weer aan denken, als ik weer in een museum ben. Voor ons zijn die mooie schilderijen echt ‘openbaar kunstbezit’ en ook heel toegankelijk. En hoe fijn het is dat wij allerlei mooie artikelen kunnen kopen met museum-afbeeldingen. We hoeven geen platen meer op karton te plakken.

En ik denk er trouwens heel vaak aan, als ik bezig ben met oud handwerk. Ooit is zo’n handwerkje voor iemand het ‘closest’ geweest tot de opbeurende werking van een mooi weergegeven bloemetje. Dat alleen al maakt dat je anders tegen zo’n oud lijstje aankijkt.