Dit wandkleedje moet je zien in de tijd waarin het is gemaakt: vermoedelijk in de zestiger jaren. Dat is te zien aan de stoffen die gebruikt zijn. Het maken van grote ‘lappendekens’ opgebouwd uit kleine hexagonnen was iets van eerdere eeuwen en was bijna helemaal vergeten. Maar de techniek van het spannen van kleine lapjes om zeshoekige kartonnetjes begon weer terug te komen. In 1963 verscheen een eerste artikel over wat toen simpel ‘patchwork’ werd genoemd in een tijdschrift ‘Denken en Doen’. Stichting Goed Handwerk heeft dat artikel toen overgenomen in een boekje, waar ik vorige maand over heb geblogd. Met dat boekje is de opleving van het maken van hexagonnen in Nederland begonnen. In het Engels verschenen er ook al heel vroeg boeken, o.a. van Averil Colby.
Nu is het maken van hexagonnen aan weer een nieuwe ronde begonnen! En dan is het leuk om eens zo’n oud wandkleedje te zien uit de vòrige aandachts-periode. Om de streepjes op de stoffen zo netjes op elkaar te laten aansluiten, zijn waarschijnlijk malletjes gebruikt.