In Nijkerk heeft een knopenfabriek gestaan en daar wordt in het plaatselijk museum aandacht aan besteed. In een vitrine liggen voorbeelden van knopen van allerlei materialen. Ook materialen waar je nog nooit eerder van had gehoord, zoals Galaliet. Dit is één van de oudste semisynthetische kunststoffen. Het werd ontwikkeld als vervanging van hoorn. Vorige week waren we in een museum in Aalten, waar als eerste een industrie was ontwikkeld om knopen en andere voorwerpen van buffelhoorn te maken.
Verder konden de knopen worden gemaakt van steennoot, palmhout, caseïne en zelf geproduceerd polyester. Onder invloed van de haute couture kwam er veel vraag naar knopen, die de finishing touch aan een kledingstuk gaven. Veel mooie en kunstzinnige knopen zijn er toen gemaakt.
Het productieproces kende twee fasen: enerzijds het mengen van grondstoffen en het gieten van halffabrikaten en anderzijds het stansen van knoopschijven en het bewerken daarvan door frezen en boren tot het eindproduct.
Er is een klein groepje knopenverzamelaars (ongeveer 30) die dol is op knopen en zich natuurlijk ook specialiseert, want je kunt zelfs niet in zo’n beperkt gebied alles verzamelen. Tijdens de Open Knopen(dag) ontmoetten we een aantal verzamelaars, en kochten ook wat van hen. Daar gaan we natuurlijk weer wat leuks mee doen, maar het was vooral ook leuk om dit (laten) te zien.