Linnengoed in de Achterhoek

In de Achterhoek was het gebruikelijk dat de mensen zich noemden naar de boerderij waarop ze woonden. De eerste mensen die in de archieven over de geschiedenis van ‘Het Hofshuus‘ teruggevonden zijn, werden ‘Op ten Hoff’ genoemd (16e eeuw). Met mijn aangetrouwde Hof-achternaam voelde ik me hier op Open Monumentendag wel een halfuurtje thuis.

Via de deel zijn we binnengekomen. Daar wordt ter gelegenheid van Open Monumentendag volop muziek gemaakt. Ik wil liever hier wat rondkijken. De portretten van eerdere bewoners hangen boven de deur. Daarnaast een klok en een geborduurd schilderij. Die borduurwerken waren belangrijk vroeger. Ze werden op jonge leeftijd gemaakt door de toekomstige bewoners en bleven dan vaak hun hele leven in de zitkamer hangen. Voor de kast staat een houten strijkplank.

Er staat ook een linnenkast, met het kostbare linnengoed.

Na ons bezoek aan deze museumboerderij in Varsseveld rijden we door naar Aalten. Daar is ook een oude boerderij ingericht als museum. Hier is alles bij elkaar gebracht wat de verwerking van vlas tot linnen laat zien. Het hele proces van door de hekel halen, spinnen en nog veel meer. Vóór deze opstelling zit een oudere man achter een spinnewiel heel geduldig uit te leggen aan een jonge vrouw hoe je het spinnewiel moet bedienen. Ik denk aan mijn eigen bruine vacht die ik een half jaar geleden kocht en die nog steeds in de schuur ligt. Te wachten tot ik misschien ook een keer ga leren spinnen.

Achter de opstelling liggen wat boeken op een tafeltje. Al vaak heb ik te horen gekregen dat het fijne boek Spinnen met plezier nu weer volop wordt gebruikt. Het wordt regelmatig bij me besteld en hier zie ik dan eens hoe deze oude boeken nu weer dienst doen.

Ik probeer een inschatting te maken of de jonge vrouw er misschien al genoeg van heeft, zodat haar plaatsje misschien nog vrij komt. Maar zo te horen gaat ze er helemaal in op, en in gedachten wens haar een mooie spin-carrière toe. Nu is het een fijne hobby, maar vroeger was het harde noodzaak om zelf te spinnen. Al het linnengoed werd op boerderijen zelf gesponnen van zelf verbouwd vlas! Dat was heel arbeidsintensief. Oude museumboerderijen, vooral in de Achterhoek, laten  goed zien hoe dat allemaal ging en wat daar allemaal bij kwam kijken.

En als dan de ‘dookrollen’ zo prachtig in de kast lagen, dan was dat terecht een bezit waar de huisvrouwen trots op waren. De onderste foto is genomen van een pronkkast die hier was opgesteld.

Nog even inzoomen op de merk-tekens: de geborduurde initialen van de huisvrouw. Hier was zo hard voor gewerkt om dit allemaal voor elkaar te krijgen!