In twaalf jaar bloggen heb ik mijn eigen stijl ontwikkeld. Mijn blogjes hebben zes invalshoeken:
– ik blogde over wat ik wilde toevoegen aan mijn shop: boeken, tijdschriften en handwerken. Vaak met iets over de geschiedenis erbij.
– ik blogde over handwerk-gerelateerde belevenissen zoals bezoeken van musea of beurzen, en handwerk-events zoals ontmoetingsdagen van verenigingen.
– ik blogde over het handwerk van anderen, wanneer zij bij mij op bezoek waren of ik bij hen.
– ik blogde over dingen uit mijn eigen leven: wandelingen en fietstochtjes, uitstapjes en vakanties. Meestal had ik wel een tas of quiltje of sjaal mee om te gebruiken, maar ook voor een foto-accentje.
– ik blogde over wat ik zelf maakte, meestal met een begin-foto en een eind-foto als het klaar was.
– ik blogde soms over de actualiteit in onze maatschappij, of een nationale feestdag.
Toen ik tien jaar had geblogd, heb ik in een serie blogjes wat toelichting te gegeven over hoe ik blog. Als je een nieuwe bloglezeres bent en je bent benieuwd naar hoe ik blog, dan kun je die blogjes nog teruglezen. Ik benoemde Trends en Terugblikken en gaf wat Toelichting:
– over dat ik soms thema-maanden had waarbij ik een hele maand over een onderwerp blogde (hier).
– over de vele vragen die ik krijg (hier).
– over dat ik oplet wat er op de foto staat, om geen verwachtingen wekken die ik niet waar kan maken (hier).
– over dat ik probeerde te vermijden om een handwerk of een boek meerdere keren te laten zien, maar dat dat niet altijd lukte (hier).
– over dat ik soms een paar categorieën veranderde of tijdelijk afsloot (als er te weinig in stond) of categorieën in m’n shop samenvoegde (hier).
– over dat al het oude weer terugkeert (net als yoyo’s, hier).
– over dat een mooie achtergrond veel doet om een handwerk goed te laten uitkomen (hier).
– over dat handwerk reuze geschikt is om af te wisselen met de seizoenen (hier).
– over dat mijn shop een goed excuus was om oude handwerken te kopen (hier).
– over de niet-rendabele verhouding tussen de verdiensten en de tijd die ik erin steek (hier).
– over dat ik het (toch) een feest vond om met handwerken bezig te zijn (hier).
Deze foto’s bij dit blogje geven ook nog een illustratie van hoe ik blogde: Als ik ergens naar toe ging, nam ik meestal iets van handwerk mee waarvan ik dacht dat het op die plek misschien goed zou uitkomen. Dan kon ik er een verhaal mee vertellen. Dan kon ik gewoon genieten van het maken van een foto waar ik plezier in had. En dan vond ik het na thuiskomst leuk om die foto op mijn blog te laten zien.
Zo blogde ik dus de jaren voort, want met die zes invalshoeken was er altijd meer dan genoeg om over te bloggen en aan onderwerpen had ik werkelijk nooit gebrek. Vandaar dat mijn aarzelende begin van twaalf jaar geleden spoedig werd vervolgd met meerdere blogjes per dag want met één blogje redde ik het vaak niet.
O ja, dat is nog wel een ander kenmerk van hoe ik blog:
– altijd maar één onderwerp per blogje met een duidelijke titel en samenvatting.





