Iets opruimen levert altijd wat op! Ik begon met m’n dmc-voorraad te ordenen, en kwam precies het goede strengetje blauw tegen. Ik was er al een tijd naar op zoek. Ja, ik weet dat ik dat ook gewoon had kunnen kopen, maar dit is leuker, wachten tot je het ‘vanzelf’ een keer tegenkomt. Dus nu kan ik verder borduren aan een oude merklap. Waarvan ik overigens alleen maar een gedeelte borduur, want die alfabetten die geloof ik nu wel.
Ik zie nu dat het blauwe druiven-randje hetzelfde is als het randje op m’n nieuw verworven merklap die ik een paar dagen eerder liet zien. Toevallig zeg! Maar ook weer niet zo heel verwonderlijk want dit is een heel bekende merklaprand. Nu ik weer verder kan met blauw, heb ik zin om door te borduren, maar er stond vandaag ook wat anders op de planning. We brachten een lading oude spullen naar de stort en kringloop. Na zo’n rit vind ik dan dat ik mezelf mag belonen met iets wat ik in diezelfde kringloopwinkel tegenkom, maar dan als klant. En dat lukte: nòg een merklap gevonden!
Dat toeval daar begrijp ik soms niks van. Bij mijn bestellingen merk ik het regelmatig. Dan krijg ik twee bestellingen achter elkaar met allebei hetzelfde eindbedrag. Of twee bestellingen van mensen met dezelfde voornaam. Of twee bestellingen van dezelfde Ariadne. En nu twee bestellingen van een januari-Ariadne en een uur later van het februari-nummer van hetzelfde jaar. Even kijken of het soms van dezelfde besteller is, maar nee. Gewoon toeval. Ik vind dat altijd wel grappig.
En nu dus het vinden van een blauwe merklap, terwijl ik daar net zelf ook mee bezig ben. Gewoon toevallig en gewoon leuk.
Nu nog even het vorige blogje opzoeken, waar ik dit onafgemaakte borduurwerk eerder liet zien. Hé, dat is ook toevallig! Ik schreef in dat blogje over “appen en bellen om elkaar foto’s te laten zien.” Daar was ik nu ook net mee bezig, want in onze familie-app waren we elkaar aan het attenderen op de prachtige maan die zojuist opkwam.
“Wat een voorrecht om zo met elkaar contact te houden en elkaar foto’s te laten zien.” Dat was de laatste zin van dat blogje, bijna vier jaar geleden. En nog steeds!
6 gedachten over “Verder borduren”
Toen ik nog van mezelf rommelmarkten mocht bezoeken kwam ik bepaalde dingen ook altijd in 1 periode tegen, daarna werden het zeldzaamheden. Of dat nu bepaalde aardewerkmerken waren, of dezelfde soort boeken, of hetzelfde jaren 30 of 50-spul. Alsof iedereen ineens de spullen uit hetzelfde jaar tegelijkertijd wegdeed. Op een Koninginnedag zag ik eens 6 precies dezelfde houten telraampjes bij verschillende verkopers, of een ander jaar bij 5 verkopers Wedgwood met Peter Rabbit. De kinderen van de verkopers bleken dezelfde leeftijd te hebben… En dat idee heb ik ook wel handwerken, meubels, aardewerk. Ouders gaan kleiner wonen, overlijden en de spullen worden weggedaan. En een fractie daarvan vinden wij bij de spullenhulp ed terug.
Leuke observaties!
Wat grappig dat je deze laat zien! Bij mij ligt het ook nog onaf🤔
Hallo Marja,
Wat leuk dat jij met dezelfde merklap bezig bent geweest! Ga je er ook weer mee verder?
In m’n eerdere blogje over dit borduurwerk vertelde ik dat deze lap met patroon tussen wat gekregen spulletjes zat, met een paar strengen garen erbij. Ik borduurde tot het garen op was, en toen bleef de lap 4 jaar liggen. Maar ik heb nooit een plaatje gezien van hoe het moet worden, en weet ook niet van welke uitgever dit patroon is. Jij wel?
Als je eens zin hebt om een foto te sturen van jouw borduurwerk, dan zou ik dat heel leuk vinden om te zien.
Veel plezier met verder borduren!
Wat een prachtig borduurpatroon! Mocht je het willen verkopen?????
Hallo Renate,
Ik ben er bijna mee klaar; ben met de laatste randjes bezig.
En dan zal ik zeker aan je denken!