Het brood van vanmorgen, op een mooie linnen doek. En omgeven door gehaakte jasbeschermers  voor op een fiets.
De koffie voor de thermoskan loopt al door, het is een dag om vroeg weg te gaan.
Fijne dag!

Klaproos uit eigen tuin! Gefotografeerd door mijn man (hij heeft een mooie macro-lens). Ze bloeien nu volop, die grote knallers. Al een paar jaar nam ik me voor dat ik de planten nà de bloei eruit ga halen, want het zijn eigenlijk lorrebossen en de bloemen bloeien maar kort. Maar als ik dan weer die knaloranje vrolijke blaadjes zie, dan begin ik weer te twijfelen.
Op de voorkant van een mooie Burda staan ook klaprozen, dus er is een manier om nog wat lànger van deze bloemen te genieten. In deze Burda staan bij elke maand geborduurde boeketten, met het patroon ernaast. Dit waren geliefde patronen, die eerst in de Anna waren verschenen, en later nog eens allemaal bij elkaar in dit tijdschrift.
Wel apart dat die klaprozen of papavers bij de maand juli staan afgebeeld. Nu is het eind mei en zijn ze in mijn tuin alweer bijna uitgebloeid.

Bladerend door oude catalogi verbaas ik me over de hoeveelheid en diversiteit van borduurpatronen. Vooral de buitenlandse catalogi zijn interessant. Veel wereldberoemde schilderijen zijn omgezet in borduurpatronen. Niet alleen het melkmeisje en de zeeman, maar nog veel meer bekende schilderijen. Wat een interessante geschiedenis eigenlijk!
Het zelf naborduren van een beroemd schilderij heeft denk ik al heel veel mensen enorm veel voldoening geschonken.

“Hier begint het hobbyfeest voor knutselaars” lees ik in één van deze retro-tijdschriften uit 1975. Alles wat in de zeventiger jaren te maken was vind je hierin terug. Die kenmerkende knuffels van stof (in die hele simpele vormen), poppenkastpoppen, stokpoppen, trekpoppen, gewone poppen, geappliceerde wandkleden, gehaakte schildpadden, gehaakte tassen, gehaakte vloerkleden, versierde lampekappen en nog veel meer!
Leuk om die oude knutsels en knuffels weer terug te zien en misschien nog weer eens te maken in een andere en veranderde tijd.

Er zijn heel veel mooie borduurpakketten en borduurpatronen gemaakt en uitgegeven door Eva Rosenstand en Clara Waever.
In deze oude (groene!) catalogi vinden borduursters veel herkenning van vroegere en soms nog verkrijgbare patronen. Een plezier om door te bladeren!
Ik heb inmiddels zoveel catalogi  in m’n shop, dat ik er een aparte categorie voor heb. Met elkaar geven ze een beeld van de rijke borduur-cultuur, en een beeld van de ontwerpen waar al zòveel borduursters plezier aan hebben beleefd.

Mijn blogjes gaan alle kanten uit, maar jullie persoonlijke gegevens niet!!

Privacy-verklaring

De website Tweedehandswerk.nl wordt gerund door Margriet Hof, te bereiken via margriet@tweedehandswerk.nl

Hierbij verklaar ik zorgvuldig om te gaan met de persoonlijke gegevens die lezers mij toevertrouwen.
Ik verzamel geen persoonlijke gegevens van mijn blogbezoekers. En ik geef deze dus ook niet door aan anderen.
De persoonlijke gegevens van naam / adres / woonplaats die worden ingevuld bij bestellingen, worden door mij gebruikt om bestellingen toe te sturen.

Ik heb een verwerkingsovereenkomst met Savii, bij wie ik mijn website host.
Voor de hosting van mijn blog en webshop gebruik ik een beveiligde verbinding. Het is technisch gezien niet mogelijk dat derden de gegevens aftappen terwijl ze ‘over de lijn gaan’. Ik heb een SSL veiligheids certificaat.

Ik krijg geen persoonlijke informatie uit Google Analytics.
Ik gebruik Google Analytics om te weten hoeveel lezers mijn blog bezoeken, uit welke landen deze bezoekers komen, welke browsers ze gebruiken en welke berichten ze lezen. Deze informatie gebruik ik soms om inzicht te krijgen in het bezoek- en klikgedrag op mijn blog Tweedehandswerk. Bij deze informatie die ik verkrijg vanuit Google Analytics zijn geen persoonsgegevens gemoeid.
In mijn overeenkomst met Google Analytics heb ik ‘gegevens delen’ uitgezet.
Ik maak geen gebruik van andere Google diensten in combinatie met Google Analytics cookies.
De laatste drie cijfers van het IP adres zijn geanonimiseerd.

Ik heb een verwerkersovereenkomst met MailChimp. Deze verzorgt voor mij de nieuwsbrief.
Degenen die zich hebben ingeschreven voor mijn nieuwsbrief, hebben daarmee impliciet toestemming verleend tot het bewaren en gebruiken van hun email-adres voor de tijd dat zij de nieuwsbrief ontvangen. Aan deze inschrijving zijn geen persoonsgegevens gekoppeld.

Ik krijg geen informatie uit cookies.

Wanneer mensen op mijn blogjes reageren, dan wordt noch hun email-adres noch enig andere persoonlijk gegeven zichtbaar op mijn blog. Het enige wat zichtbaar wordt is de naam die iemand zelf invult.
Ik bewaar de reacties onder de blogberichten voor de duur van de plaatsing van de berichten die online staan.

Wanneer iemand met mij in contact wil komen, kan dat door een reactie achter te laten op mijn blog. Ik ontvang van iedere reactie een mailtje, waardoor ik ook iemands mailadres ontvang en daardoor kan ik via mail antwoorden.
Je kunt mij ook rechtstreeks een mail sturen. Dit kan via het contactformulier.

Ieder die met betrekking tot mijn blog of shop gegevens heeft achter gelaten, heeft het recht om deze persoonsgegevens op te vragen en/of een verzoek in te dienen tot correctie of verwijdering. Aan dit verzoek zal direct gevolg worden gegeven.
Een verzoek tot correctie of verwijdering van je persoonsgegevens of een verzoek tot intrekking van je toestemming of bezwaar op de verwerking van iemands persoonsgegevens kan worden gestuurd naar margriet@tweedehandswerk.nl

Ariadne heeft in de zeventiger en tachtiger jaren een aantal mooie tijdschriften uitgebracht onder de naam Ariadne Extra Kruissteken.
Halverwege de jaren tachtig veranderden ze de naam van hun jaarlijkse specials in de titel Ariadne Extra Borduren.
In het voorwoord van het eerste nummer in die nieuwe stijl (het nummer met de tulpen voorop) lichten ze dat toe: “Nu ‘ns niet alleen in kruissteek, maar ook met allerlei andere borduurtechnieken. En die variatie is wèl zo leuk! Geniet dus maar mee van ’n prachtige theemuts in richelieu, maak een kleed met Frans borduurwerk, waagt u zich eens aan halve kruisjes, en borduur fraaie sterren op een hardangerkleed!” En natuurlijk nog wel steeds ook volop kruissteek-patronen in de vier nummers die toen volgden.

Eén van deze nummers had ik al in m’n shop, de andere drie komen er nu bij. Voor tijdloos borduren, en daarbij patronen gebruiken die tòen al aanspraken en nu nog steeds.

In de tachtiger jaren maakte Ariadne Extra mooie uitgaven met alleen kruissteekpatronen. Zeven had ik er al in m’n shop, maar deze laatste nog niet. Terwijl ik er nog wel meerdere exemplaren van heb liggen!
In dit mooie nummer staat o.a. het patroon van het bekende kinderboekje van Rie Cramer:
A is een aapje, dat eet uit zijn poot, B is de bakker, die bakt voor ons brood, C is Charlotte, die drinkt chocola, D is een dame, die drentelt op straat. Ik ken het nog helemaal uit m’n hoofd!

M is de molen, die maalt door de wind,
en M is Margriet, ik ben benieuwd wat je hiervan vindt.

Dit zijn alle tijdschriften die verschenen zijn onder de titel Ariadne extra kruissteken.
Later verschenen nog andere tijdschriften onder de titel Ariadne extra borduren.
Het waren destijds heel geliefde tijdschriften, en dat zijn ze nu weer. Deze nummers staan nu allemaal in m’n shop. Ik heb meerdere exemplaren in voorraad.
Zes van deze nummers hebben borduurwerken op de cover van afbeeldingen uit de natuur:

Smockwerk werd in Engeland en Wales in de 17e eeuw gebruikt op werkmanskielen. Het was een manier om rond hals en polsen ruimte in de stof in te nemen. In de 18e eeuw ontwikkelde de huidige kiel van grof gebleekt linnen. Deze waren bedoeld om de kleding eronder te beschermen. In diverse landstreken ontwikkelden zich verschillende motieven die geborduurd werden, ook voor verschillende beroepen. Er kwam variatie in de borduursteken die werden gebruikt, sommige rekbaar andere minder. In andere landen zoals Frankrijk werd het smocken ook toegepast, maar daar werd soms alleen geregen (niet geborduurd). En in Portugal ontwikkelde deze methode zich door te borduren òp de verkregen plooitjes.

In Nederland is het smocken ook heel populair geweest. Het werd later ook en vooral toegepast op kinderjurkjes maar er zijn ook heel mooie voorbeelden van smockwerk op avondkleding. In de periode dat alle technieken van het handwerk geoefend moesten worden, was het maken van een proeflapje een verplicht onderdeel van de opleiding. Het proeflapje op de foto is daar een voorbeeld van. Het smockwerk is uitgevoerd op gestreepte stof en dat geeft ook houvast bij de in te nemen steken. Smocken werd ook veel toegepast op geruite stof, en dan is het nog makkelijker. Eenvoudige schema’s laten zien hoe je de steekjes moet maken.

Twee oude Engelse boekjes over Smocks en Smocking plaats ik in m’n shop, en ook een viertalig oud DMC-boekje.

Wat is het heerlijk om op mooie vrije dagen een eindje te rijden naar mooie plekjes! Overal bloeien de bomen en de bloemen en de struiken, de natuur is op z’n mooist en de lucht is vaak blauw. Ook afgelopen weekend maakten we een paar mooie ritten en dat deden we met onze nieuwe auto. Onze oude auto bleef achter bij de garage en dat vond ik eerst wel jammer. Maar we zochten/kochten er iets moois uit voor in de plaats!
We hebben al jaren een goede relatie met garage Boks in Apeldoorn, en als iemand ook op zoek is naar een goed en betrouwbaar adres dan kan ik deze garage van harte aanbevelen.

We zijn blij met onze nieuwe auto, maar hij heeft één groot nadeel: hij is niet rood….
Dus gaan we vooral naar plekjes waar het niet zo erg is om met een grijze auto te rijden!

In een oud handwerkboek vond ik een knipsel, en op het knipsel stond een patroon. Ik herkende het gelijk: het is het motief uit de 17e eeuw wat ik een paar jaar geleden naborduurde. De informatie van dit knipsel neem ik over voor dit blogje. Gelukkig heeft degene die het knipsel bewaarde er de datum opgeschreven: maart 1982. En onderin is nog te lezen dat dit komt uit de “Friesland Post”. Het motief was geborduurd op een knottedoek, en die speelde een hoofdrol in een Fries vrijers-ritueel.

Wotte ? sa wotte
Sa heste de knotte
Wost it net dwaen
Den kinst my de knotte werjaen

Wil je ? – Als je wilt
Dan heb je de knotte doek
Wil je niet
Dan moet je mij de knotte teruggeven^.

Als dit werd gezegd, dan meende hij het serieus. Een jongeman zei deze vier regels, soms met een variatie, en bood  haar  daarbij een losjes geknoopte doek met geldstukken aan. Als ze de knoop aantrok, dan kreeg ze de doek met inhoud èn hem, die de andere punt van de doek vasthield.

Het was dus een 17e-eeuws Fries verlovings-ritueel. De geldstukken waren in het geborduurde ‘knottedoek’ geknoopt. Deze ‘knotte’ (vergelijk het Engelse ‘knot’) was losjes geknoopt. Het aantrekken van de knoop door het meisje was symbolisch. Na deze handeling, die tegelijk ook een liefdesverklaring was, vervoegde de vader van de jongeman zich bij het gezelschap. Met de hoed in de hand vroeg hij toestemming aan de vader van het meisje dat zijn zoon met haar zou mogen converseren en verkeren. Hierna volgde het tijdvak van het vrijen om het ja-woord.
Als alles naar wens verliep, verscheen de vader van de jongen na enige tijd opnieuw bij de vader van zijn a.s. schoondochter. Nu vroeg hij om toestemming voor het huwelijk. Daarvoor was meer nodig dan alleen de hoed in de hand. Hij schonk zijn a.s. schoondochter een zilveren ‘bras’, dit is een zilveren haak met verschillende afhangende kettingen. Aan deze kettingen hingen een schaar, een mesje, een naaldenkoker, een speldenkussen, een bak met reukwerk, een spiegeltje etc. Het dragen van en bras werd als een grote eer beschouwd. Het sieraad was een teken dat de dochter ‘verzeid’ was.

Het artikel uit de Friesland Post eindigt met: “Voor wie een trouwlustige zoon heeft, geven wij het patroon van een knottedoek. Het patroon wordt met donkerrode zijde in kruissteek op kaaslinnen geborduurd. Het bestaat uit een middenstuk met vier hoekvullingen en rand. Naast de beide namen en trouwdata wordt dikwijls ook een rijmpje toegevoegd.”

Een voorbeeld van zo’n rijmpje is:
Schoon lief’ken jent
ontvang wat ik u zend
Al is de gave kleen
Gij weet dat ik het meen.

Van het knipsel heb ik maar één exemplaar (ik plaats het in m’n shop).
Maar wie dus óók dit motief wil borduren kan nog veel beter terecht in het boek Merklap motieven, want daar staat het patroon veel duidelijker in. Van dit rijke boek met zeer veel Hollandse (merklap)motieven heb ik nog een paar exemplaren in m’n shop.

Zo, na al die aandacht voor Britse huwelijks-rituelen was het ook wel weer leuk om eens wat te lezen over hoe het (in de rijke kringen) in Friesland in de 17 eeuw ging.
Maar vooral omdat ik dit motief voor mijn visitekaartjes gebruik vond ik het leuk om er een wat langer blogje aan te wijden.

Op tweede Pinksterdag gingen we naar een grote pinkstermarkt in Brummen, want dat doen we al meer dan twintig jaar. Daar kopen we appelkanjers voor de familieleden die op dat moment ook daar zijn en daarna drinken we koffie en doen van alles in het ouderlijk huis. Het was zo warm, dat ik geen zin had om naar huis te gaan en er was ook genoeg te doen dus bleef ik slapen en vandaar dat ik vandaag pas ’s avonds blog in plaats van ‘vanmorgen want ik had geen oplader bij me en vond het wel een keer best zo.

Vanmorgen eerst nog een tijdje onkruid gewied. En toen met m’n zus nog even koffiedrinken in de stad. Door deze nieuwe tunnel liepen we van parkeerplaats naar de binnenstad. Herkent iemand dit plekje? Ik maakte nog een foto waarbij ik de breipennen liet uitsteken uit m’n tas maar daar kwamen de kleuren minder mooi op uit. Het waren mooie en drukke dagen en vanavond heb ik alleen maar zin om te breien en niks te doen.

We kwamen op landgoed De Wildenborg terecht. Nederland kent nog zo’n 350 particuliere historische buitenplaatsen die natuurlijk meestal voor publiek gesloten zijn, maar met Pinksteren worden de tuinen van sommige van deze landhuizen opengesteld. We dwaalden door de tuinen, we zaten op bankjes, we luisterden naar vogelgeluiden en kochten plantjes en ijsjes op het voorplein. Wat mooi om op een plek te zijn waar je anders nooit komt.

En al die kleuren groen!
Hoop dat jullie ook een mooie Pinksterdag hadden!

Een paar dagen geleden fietste ik door de stad en zag een rijtje bomen bloeien waar ik helemaal verbaasd over was. Het was net of ik die bomen nog nooit eerder had gezien maar dat zou een beetje raar zijn want ze staan daar al jaren. Maar zò mooi in bloei: welke bomen waren dat eigenlijk?
Vandaag zagen we dezelfde bomen in de Achterhoek ook overal bloeien, en maakten we een praatje op een landgoed. Daar kregen we te horen dat wel meer mensen die reactie nu hebben, dat ze zich afvragen of ze die boom wel eens eerder hebben gezien. Het is de Robinia, oftewel de Acacia. Vorig jaar heeft hij nauwelijks gebloeid, en het lijkt of hij nu de achterstand inhaalt met uitbundige bloemen. Het zou inderdaad wel zo kunnen zijn dat we dit nog nooit eerder hebben gezien!

Ik stopte alle indrukken van vandaag in m’n tasje en deel er nog een paar met jullie. Ben benieuwd of jullie ook die verbazing hebben bij deze bloeiende bomen!

Pinksteren is de vijftigste dag van Pasen, alles is tot volheid gekomen, alle vakjes zijn opgevuld.
Bijpassende muziek voor Pinksteren werd door Bach gecomponeerd: O ewiges Feuer, o Ursprung der Liebe. (Cantate BWV 34)
Met Pinksteren ging er een andere wind waaien!

Niet meer in kringetjes ronddraaien!

There is a power in love! It helps and heals when nothing else can.
There is a power in love! It shows us the way to live.

Deze woorden werden uitgesproken door Reverend Michael Curry. Kort na de trouwdienst op Windsor Castle wordt al duidelijk dat veel mensen zijn woorden hebben ervaren als het hoogtepunt van de hele royal wedding. Zijn woorden waren krachtig en overtuigend, en hebben velen moed gegeven.

When love is the way, we will let justice roll down like a mighty stream and righteousness like an ever-flowing brook, zei hij, terwijl hij zijn armen ophief.
When love is the way, poverty will become history. When love is the way, the earth will be a sanctuary.”
When love is the way, we will lay down our swords and shields down by the riverside to study war no more.

En met deze woorden was de dienst in Windsor veel meer dan alleen een Britse aangelegenheid. Terwijl de wereld toekeek en luisterde, zijn bijzondere en krachtige woorden gesproken. O yes, these British people sure know how to do royal weddings! In de interviews direct na de dienst hoorde ik mensen de volgende dingen zeggen: It was magical, incredible, exciting, sensational, amazing, exhilirating, fabulous, lovely!

Het was dus bijzonder!
Ik zocht een enigszins bijpassend borduurwerkje, pakte wat bloemen uit de vaas, en probeer een klein beetje te verwerken in een foto. Iemand borduurde twee kroontjes naast een levensboom en na deze woorden uit Engeland kan iedereen eigen initialen invullen. Want na deze woorden voelen we ons allemaal koninklijk!
De dienst begon met deze uitspraken:

Marriage is a gift of God in creation. It is the foundation of family life.
Marriage is a sign of unity and it strengthens the community.

Een royal wedding in Engeland is een spektakel-stuk en een media-show, waarbij duizenden mensen de kans krijgen om alles wat mooi is uit de kast te halen, te verzinnen en te maken, op te poetsen, te gebruiken, tentoon te stellen, te presenteren, te dragen en te fotograferen. Het hele gebeuren is enigszins of nogal buiten normale proporties gegroeid, en daar kun je van denken wat je wil. Maar het levert in ieder geval gelegenheid om alles wat mooi is te laten zien en te gebruiken en dat is natuurlijk prachtig. Er is zo’n rijke traditie van mooie mensen en mooie entourage! En er is zòveel moois gemaakt in Engeland!

Bij de traditie hoort ook dat het tot het laatst toe geheim blijft wat de bruid voor jurk draagt, en dat iedereen het leuk vindt om naar haar te kijken.
Ik zocht voor vandaag een borduurwerk wat ik zelf ook mooi vind om naar te kijken, en waarvan ik me niet meer hoef af te vragen hoe deze stijl heet. Het is de Jacobean stijl, en kenmerkend daarvoor zijn de vele golvende en sierlijke lijnen van bloemen en planten (en dieren, maar daar heb ik nu geen foto van). Deze stijl is in Engeland tot perfectie ontwikkeld en er zijn verbazingwekkende borduurwerken gemaakt in deze stijl. Je zou er gewoon eens even op kunnen googelen, dan zie je al die mooie plaatjes. Wie weet draagt de bruid vandaag wel iets waarin dit typisch Engelse borduurwerk in is verwerkt.

Borduurwerken en Bruiloften…. allebei mooi om naar te kijken toch?

Hoewel ik al wel genoeg blogjes heb voor vandaag, moet deze er nog even bij. Want een foto van het eerste brood wat mijn man bakte, dat kun je niet overdoen want dan is het niet meer het eerste. We hebben al eens eerder een brood-bak-periode gehad, maar die ging weer voorbij want er waren toch dingen die niet helemaal bevielen. Nu weer eens opnieuw geprobeerd, met een wat andere aanpak. En nu lag er vanmorgen zo’n lekker broodje klaar voor het ontbijt! Dat vroeg dus om een foto.

Op mijn oude keukentafel staan al een paar maanden schalen met noten en fruit. Een houten plank voor het brood. En het handdoekje erbij wat ik aan het breien ben. Want bij de naturel-look horen ook gebreide doekjes. Ik vind het wel een mooie combi: Broodmes bij Breipennen!

Er zijn meerdere manieren om zo’n klein doekje te breien: schuin (van punt tot punt), zoals het handdoekje onder de boterham.
En gewoon recht, en dan ook nog zonder rand. Dat is wel heel simpel, maar ideaal om niet te hoeven nadenken onder het breien, bijvoorbeeld tijdens het tv kijken. Dus ik denk dat ik straks wel klaar ben met dit gebreide doekje, want ik ga nog een tijdje naar de royal wedding in Engeland kijken.

De ogen van de hele wereld (of de halve misschien, want de hele lijkt me een beetje overdreven) zijn vandaag gericht op Engeland, vanwege de royal wedding van Harry en Meghan.
Ik heb me wel eens afgevraagd hoe sommige oude Engelse handwerkboeken hier in Nederland terecht zijn gekomen. Ik denk dat de ogen van één iemand vielen op een bepaald boek, terwijl ze misschien op vakantie was in Groot Brittanië. Daar zag ze dan een leuk boek over collages maken, of het werken met leer, of over quilten. Het was in de tijd dat er nog niet zoveel gereisd werd als nu, en er ook niet zoveel internationale huwelijken werden gesloten, en er ook nog niet zo werd uitgepakt met van alles. Het waren de zeventiger jaren, toen een boek uit Engeland nog iets bijzonders was. Dus die iemand kocht dan zo’n boek, en was waarschijnlijk helemaal enthousiast over de mogelijkheden, en ze nam het mee naar Nederland, en daar werd het eerst gebruikt en toen vergeten. En nu zorg ik ervoor dat alle ogen van mijn bloglezers er ook weer naar kijken, naar die oude boeken!

Het zijn leuke oude boeken, voor als we straks weer klaar zijn met tv-kijken en voor als onze handen weer beginnen te jeuken om iets te maken, wat nog nèt zoveel voldoening geeft als toen. Collage – Quilting – Leatherwork